Europejska Służba Działań Zewnętrznych
Wygląd przypnij ukryj| Unia Europejska |
 Ten artykuł jest częścią serii o: |
Polityka zewnętrzna Unii Europejskiej
|
Służba zewnętrzna Unii Europejskiej (ang. European External Action Service, EEAS) – pomocnicze ciało dyplomatyczne względem Wysokiego Przedstawiciela, którym obecnie jest Josep Borrell. Za jej powołanie, oprócz Borrella, odpowiedzialna jest Komisarz ds. stosunków zewnętrznych Benita Ferrero-Waldner.
Służba została powołana przez Traktat lizboński. Rozpoczęcie działalności nastąpiło w roku 2009, wraz z wejściem w życie traktatu. Utworzenie służby zewnętrznej UE oraz nadanie jej cech służby dyplomatycznej popierają instytucje Unii, głównie Parlament Europejski i Komisja, które w serii dokumentów wskazywały na potrzebę dalszego rozwoju służby zewnętrznej i przekształcenia jej w służbę dyplomatyczną Unii Europejskiej. Taka postawa spotyka się z niechęcią niektórych państw członkowskich (głównie Wielkiej Brytanii), które obawiają się osłabienia własnego instrumentarium w zakresie polityki zagranicznej i jednocześnie nadawania zbyt wyraźnych cech państwowych Unii Europejskiej. O pomoc dyplomatyczną zwrócić się do niej będzie mógł każdy obywatel Unii – co jest rozwinięciem obecnej możliwości zwracania się do służby zagranicznej innego państwa członkowskiego, jeżeli w państwie pobytu nie występuje placówka dyplomatyczna lub konsularna państwa z którego się pochodzi.
Podstawy traktatowe
Służba wymieniana jest w art. 13a Traktatu lizbońskiego
1. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który przewodniczy Radzie do Spraw Zagranicznych, przyczynia się poprzez swoje propozycje do opracowania wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz zapewnia wykonanie decyzji przyjętych przez Radę Europejską i Radę.
2. Wysoki przedstawiciel reprezentuje Unię w zakresie spraw odnoszących się do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Prowadzi w imieniu Unii dialog polityczny ze stronami trzecimi oraz wyraża stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych i na konferencjach międzynarodowych.
3. W wykonywaniu swojego mandatu, wysoki przedstawiciel jest wspomagany przez Europejską Służbę Działań Zewnętrznych. Służba ta współpracuje ze służbami dyplomatycznymi Państw Członkowskich i składa się z urzędników właściwych służb Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji, jak również z personelu delegowanego przez krajowe służby dyplomatyczne. Organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych określa decyzja Rady. Rada stanowi na wniosek wysokiego przedstawiciela po konsultacji z Parlamentem Europejskim i po uzyskaniu zgody Komisji.
Reprezentacje Komisji w krajach trzecich
Komisja reprezentowana jest obecnie w 155 krajach. Posiada również 5 przedstawicielstw w organizacjach międzynarodowych. W służbach poza granicami Wspólnot zatrudnionych jest obecnie ponad 1000 urzędników i 3800 innych pracowników. Nowa służba UE bazuje głównie na obecnych pracownikach służby zewnętrznej Komisji Europejskiej i na specjalnie wydelegowanych przedstawicielach państw członkowskich.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polski Instytut Spraw Międzynarodowych. pism.pl. ..
- ↑ Polski Instytut Spraw Międzynarodowych.
- ↑ Wprost 24 – Sikorski: Polska dyplomacja wychodzi z komunizmu.
- ↑ Traktat z Lizbony. eur-lex.europa.eu. ..
- ↑ EUR-Lex – 52005DC0239 – PL.
Linki zewnętrzne
- Justyna Skrzeczyńska, Europejska Służba Działań Zewnętrznych, Portal UniaEuropejska.org, dostęp 20 grudnia 2010. uniaeuropejska.org. .
- Sprawozdanie prezydencji skierowane do Rady Europejskiej dotyczące Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych
Unii Europejskiej oraz EuroatomuKontrola autorytatywna (Organy Unii Europejskiej):
- ISNI: 0000000122997700
- VIAF: 160817711
- LCCN: nb2010032919
- GND: 1030341230
- BnF: 16688033k
- SUDOC: 159306760
- NKC: kn20131209005
- BNE: XX4983087
- J9U: 987007340221705171
- WorldCat: lccn-nb2010032919