Feliks Chwalibóg

Obecnie Feliks Chwalibóg to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od wielu lat Feliks Chwalibóg przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Z biegiem czasu Feliks Chwalibóg stał się powracającym tematem w codziennych rozmowach, a także w mediach i sieciach społecznościowych. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na życie ludzi, znaczenie historyczne czy znaczenie na poziomie globalnym, Feliks Chwalibóg zdołał pozycjonować się jako temat będący przedmiotem zainteresowania ogółu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne krawędzie i aspekty związane z Feliks Chwalibóg, aby zaoferować szerokie i pełne spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak istotny.

Feliks Chwalibóg
Data urodzenia

6 września 1866

Data i miejsce śmierci

20 maja 1930
Kielce

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet w Lipsku

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

XX wiek

Cytaty w Wikicytatach

Feliks Chwalibóg (ur. 6 września 1866, zm. 20 maja 1930 w Kielcach[1]) – polski literat, filozof, publicysta, aforysta.

Ukończył studia na wydziale filozofii Uniwersytetu w Lipsku[2].

Jest autorem zbioru nowel Fraszki prozą (1904) oraz książki Aforyzmy, refleksje i nowe przysłowia (1929). Jego artykuły publicystyczne, fraszki, humoreski i aforyzmy publikowane były na łamach polskich czasopism, m.in. w Myśli Narodowej[2].

Za życia Chwalibóg był autorem niedocenianym, a potem wręcz został unicestwiony: Ludwik Bohdan Grzeniewski podaje, że Adam Bar w Słowniku pseudonimów i kryptonimów pisarzy polskich uznał hasło „Feliks Chwalibóg” za jeden z pseudonimów Antoniego Chołoniewskiego. W rezultacie wiele bibliotek umieszczało Chwaliboga w katalogach pod nazwiskiem Chołoniewski[3].

Twórczość Chwaliboga docenił Tadeusz Boy-Żeleński dopiero cztery lata po jego śmierci. Ten wybitny znawca i tłumacz aforystyki francuskiej zachwycił się aforyzmami Chwaliboga, ale i tak w monografii biobibliograficznej Żeleńskiego Barbara Winklowa zmieniła „Chwaliboga” na „Chołoniewskiego”[3].

Przypisy

  1. ↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
  2. ↑ a b Kazimierz Orzechowski (wybór i posłowie), Żądło i miód mądrości. Antologia aforyzmu polskiego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, 1984, s. 61.
  3. ↑ a b Ludwik Bohdan Grzeniewski, Aforystyka Dwudziestolecia (1918–1939), Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1984.