Felix Lichnowsky
W dzisiejszym świecie Felix Lichnowsky stał się tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Od momentu powstania Felix Lichnowsky przyciąga uwagę ludzi z różnych dziedzin, generując sprzeczne opinie i pełne pasji dyskusje. Nieważne, czy jest to odkrycie naukowe, osoba publiczna czy wydarzenie historyczne, Felix Lichnowsky zdołał przekroczyć granice i przyciągnąć uwagę ogółu społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ i znaczenie Felix Lichnowsky w naszym dzisiejszym świecie, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i jego wpływ na różne aspekty życia codziennego.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci |
linczowanie |
| Miejsce spoczynku |
rodzinny grobowiec w kościele w Hradcu nad Moravicí |
| Zawód, zajęcie |
oficer i polityk |
| Narodowość | |
Felix Maria Vinzenz Andreas Lichnowsky (ur. 5 kwietnia 1814 w Wiedniu[1], zm. 18 września 1848 we Frankfurcie nad Menem) – pruski oficer i polityk.
Życie
Uczęszczał do gimnazjum w Opawie. W latach (1830–1832) studiował prawo na uniwersytecie w Ołomuńcu, następnie służył w wojsku pruskim w Prudniku. Z armii odszedł na własną prośbę. W 1837 wyjechał do Hiszpanii, gdzie brał czynny udział w pierwszej wojnie karlistów (1833–1840). W 1840 był adiutantem hiszpańskiego pretendenta do tronu Don Carlosa, a później oficerem podczas wojny domowej w Portugalii.
Felix Lichnovsky był bliskim przyjacielem Ferenca Liszta, który korespondował z nim i kilkakrotnie przebywał w jego pałacach w Krzyżanowicach i Hradcu nad Moravicí. Przyjaźnił się również z polską arystokracją m.in. z Branickim i Zygmuntem Krasińskim.
W 1846 został wybrany posłem z powiatu raciborskiego do parlamentu pruskiego, a w 1848 uzyskał mandat do Parlamentu frankfurckiego. Przyczynił się również do rozbudowy kolei żelaznej na linii Koźle-Racibórz-Chałupki[2].
18 września 1848 Lichnowsky został zamordowany we Frankfurcie nad Menem przez rozwścieczony tłum. Pochowano go w rodzinnym grobowcu w kościele w Hradcu nad Moravicí.
Publikacje
- Wspomnienia z lat 1837, 1838 i 1839,
- Portugalia. Wspomnienia z roku 1842.
Przypisy
- ↑ Taufbuch – 01-47 | 01., Unsere Liebe Frau zu den Schotten | Wien, rk. Erzdiözese (östl. Niederösterreich und Wien) | Österreich | Matricula Online , data.matricula-online.eu .
- ↑ J. Karniewski, K. Soida, Dzieje Katowickiego Okręgu Kolejowego, Katowice 1997, s. 41−63.
Bibliografia
- Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 69. ISBN 83-60353-11-5.