W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Fernando Cornejo. Na kolejnych stronach będziemy badać różne aspekty związane ze Fernando Cornejo, od jego pochodzenia po najnowsze zastosowania. Fernando Cornejo to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, a w miarę postępów naszych badań odkryjemy przyczyny jego fascynacji. Poprzez wywiady, badania i zeznania zagłębimy się w głębię Fernando Cornejo, aby zrozumieć jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Przygotuj się na odkrycie nowego świata oczami Fernando Cornejo!
Pełne imię i nazwisko |
Fernando Andrés Cornejo Jiménez | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||
Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Fernando Andrés Cornejo Jiménez (ur. 28 stycznia 1969 w Rengo, zm. 24 stycznia 2009 w Santiago) – piłkarz chilijski grający na pozycji prawego obrońcy lub pomocnika. Nosił przydomki „El Feña” i „Corazón de Minero”.
Cornejo karierę piłkarską rozpoczął w klubie O’Higgins z miasta Ranacgua. W jego barwach zadebiutował w 1990 roku w lidze chilijskiej. Grał tam przez dwa lata, a na początku 1992 roku przeszedł do Club de Deportes Cobreloa. W swoim pierwszym sezonie w tym zespole wywalczył mistrzostwo Chile, dzięki czemu w 1993 roku wystąpił w Copa Libertadores. W Cobreloa grał do końca 1997 roku, jednak nie osiągnął większych sukcesów. W 1998 roku podpisał kontrakt z Universidad Católica. W stołecznym klubie spędził dwa sezony, po czym w 2000 roku wrócił do drużyny Cobreloa. Grał w nim jeszcze przez cztery kolejne lata. W 2003 roku został mistrzem fazy Apertura oraz Clausura, a po zakończeniu sezonu zakończył piłkarską karierę w wieku 34 lat.
W reprezentacji Chile Cornejo zadebiutował w 9 kwietnia 1991 w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu z Meksykiem. W 1993 roku był członkiem kadry na Copa América 1993, ale nie zagrał w żadnym spotkaniu. W 1995 roku zaliczył trzy spotkania na Copa América 1995. W 1998 roku został powołany przez Nelsona Acostę do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam wystąpił w trzech spotkaniach: grupowych z Włochami (2:2) i z Kamerunem (1:1) oraz w 1/8 finału z Brazylią (1:4). Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 2000 roku przeciwko Kolumbii (0:1). W kadrze narodowej zagrał 33 razy i zdobył 2 gole.
Zmarł 24 stycznia 2009 roku na raka żołądka.