Francesco Pionati

W dzisiejszym świecie Francesco Pionati stał się tematem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Od polityki i ekonomii po zdrowie i rozrywkę, Francesco Pionati przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Mając wpływ obejmujący wiele aspektów społeczeństwa, Francesco Pionati nadal budzi kontrowersje i refleksje. W tym artykule zbadamy różne aspekty Francesco Pionati i jego wpływ na życie codzienne, analizując jego znaczenie w bieżącym kontekście i możliwe reperkusje w przyszłości. Podobnie przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Francesco Pionati, aby narysować pełną panoramę, która pozwoli nam zrozumieć jego zakres i znaczenie we współczesnym społeczeństwie.

Francesco Pionati
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1958
Avellino

Zawód, zajęcie

polityk, dziennikarz

Francesco Pionati (ur. 15 lipca 1958 w Avellino) – włoski dziennikarz i polityk, senator i deputowany.

Życiorys

Z zawodu dziennikarz, od 1983 był związany z publicznym nadawcą radiowo-telewizyjnym RAI (pracującym w serwisie informacyjnym TG1). W 1987 został sprawozdawcą parlamentarnym, później zastępcą dyrektora działu politycznego. Współpracował z prasą codzienną, tj. „La Stampa” i inne. Zasiadał we władzach wykonawczych związku zawodowego dziennikarzy USIGRAI, powołano go także w skład komisji promującej kino włoskie przy ministrze kultury.

W wyborach w 2006 z ramienia Unii Chrześcijańskich Demokratów i Centrum został wybrany w skład Senatu XV kadencji. W przedterminowym głosowaniu dwa lata później uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych XVI kadencji, który wykonywał do 2013.

Jesienią 2008 opuścił dotychczasowe ugrupowanie, opowiadając się za współpracą z rządem Silvio Berlusconiego[1]. Stanął następnie na czele nowego ugrupowania pod nazwą Sojusz Centrum na rzecz Wolności. Został też później członkiem kierownictwa ugrupowania Noi con l’Italia[2].

Przypisy

  1. Pionati lascia l'Udc: «Torno con Silvio». corriere.it, 27 listopada 2008. . (wł.).
  2. Comitato Direttivo. noiconlitalia.it. . (wł.).

Bibliografia