We współczesnym świecie Fred Zinnemann zajmuje centralne miejsce w naszym społeczeństwie. Jej wpływ rozciąga się na wszystkie dziedziny życia, od polityki po kulturę popularną, poprzez technologię i ekonomię. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ i znaczenie Fred Zinnemann, analizując jego implikacje i konsekwencje dla świata, w którym żyjemy. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się kompleksowo zrozumieć to zjawisko i jego konsekwencje, aby zapewnić pełniejszy i kontekstualizowany obraz Fred Zinnemann, aby wesprzeć wzbogacającą i konstruktywną debatę.
![]() Fred Zinnemann w latach 40. | |
Prawdziwe imię i nazwisko |
Alfred Zinnemann |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 kwietnia 1907 |
Data i miejsce śmierci |
14 marca 1997 |
Zawód |
reżyser |
Lata aktywności |
1927–1983 |
Fred Zinnemann, właśc. Alfred Zinnemann (ur. 29 kwietnia 1907 w Rzeszowie, zm. 14 marca 1997 w Londynie) – amerykański reżyser filmowy pochodzenia polsko-austriacko-żydowskiego[1][2][3]. Zdobywca czterech Oscarów.
Urodził się w Rzeszowie (w Archiwum Państwowym zachował się akt urodzenia z 29 kwietnia 1907 z Urzędu Metrykalnego Izraelickiego w Rzeszowie, z odręczną notką urzędową sporządzoną w 1928 o poprawieniu wpisanego imienia ojca z Oskar Szyja na Oskar[4][5]), chociaż w wielu publikacjach pojawia się jako miejsce jego urodzenia Wiedeń[2]. Był synem lekarza Oskara Zinnemanna urodzonego w 1879 w Rzeszowie (jego rodzicami byli Gerson z Zaczernia i Henne) oraz Anny Feiwel urodzonej w 1883 w Tarnowie, córki Marjem z Körberów i Józefa Feiwela[5]. W czasie I wojny światowej rodzina wyjechała z Rzeszowa do Wiednia[6].
Studiował prawo w Wiedniu[2][3]. W 1929 wyemigrował do USA. W 1937 rozpoczął pracę w wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer jako reżyser filmów krótkometrażowych. Z pozostającymi w Europie rodzicami wymieniał regularnie listy (były pisane w języku polskim). Po Anschlussie Austrii rodzice Zinnemanna wrócili do Polski, oboje zginęli w Holocauście[6].
W 1939 Oscara zdobył wyreżyserowany przez niego film That Mothers Might Live (1938), a w 1952 – film Benjy (1951). Znany był również z filmów: W samo południe (1952), nagrodzonego Oscarem Stąd do wieczności (1953), Oto jest głowa zdrajcy (1966) i Dzień szakala (1973).
Zasiadł w jury konkursu głównego na 14. MFF w Cannes (1961).
11 grudnia 2023 prezydent Rzeszowa Konrad Fijołek i Tim Zinnemann, syn Freda Zinnemanna, odsłonili tablicę pamiątkową ku jego czci na fasadzie kamienicy przy ul. Rynek 3 w Rzeszowie[7].