Obecnie Fryderyk Henryk Lewestam jest tematem na ustach wszystkich. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na gospodarkę czy wpływ na kulturę, Fryderyk Henryk Lewestam przyciągnął uwagę dużej liczby ludzi na całym świecie. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji Fryderyk Henryk Lewestam odegrał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule szczegółowo zbadamy, o co chodzi w Fryderyk Henryk Lewestam, jakie są jego różne konsekwencje i znaczenie w dzisiejszym świecie. Mamy nadzieję, że poprzez szczegółową analizę rzucimy światło na ten bardzo istotny temat i zapewnimy naszym czytelnikom pełniejszy obraz Fryderyk Henryk Lewestam.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia literatury | |
Alma Mater | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Fryderyk Henryk Lewestam (ur. 23 stycznia 1817 w Hamburgu, zm. 23 grudnia 1878 w Warszawie) – polski krytyk literacki, dziennikarz i historyk literatury. Profesor warszawskiej Szkoły Głównej[1]. Z pochodzenia Duńczyk.
Studiował w Berlinie w latach 1836–1839 i w Paryżu (1839-1841), gdzie spotkał się z Juliuszem Słowackim. Tłumaczył na język polski, ale również z polskiego na niemiecki (np. Nie-Boską komedię Krasińskiego). W 1841 roku rozpoczął współpracę z prasą warszawską. Był założycielem „Roczników Krytyki Literackiej” (w latach 1842–1843 również ich wydawcą), w latach 1844–1847 współredagował „Gazetę Warszawską”, 1861–1866 „Przyjaciela Dzieci” (do 1865 roku był redaktorem naczelnym tego tygodnika[1]), a także w 1875 wydawanych przez Lewentala „Kłosów”[2].
Był autorem licznych prac krytycznoliterackich, które zebrał m.in. w tomie Obraz najnowszego ruchu literackiego w Polsce (1859). Redagował hasła, przede wszystkim literackie, w wydawanej od 1859 r. Encyklopedii powszechnej S. Orgelbranda. Od 1864 r. wykładał literaturę powszechną w Szkole Głównej, a następnie na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1863–1866 opublikował pierwszą w Polsce oryginalną Historię literatury powszechnej w 4 tomach[2].
Został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie (aleja 3, grób 5)[3].