Fryderyk III Srogi

W dzisiejszym świecie Fryderyk III Srogi to temat, który zyskał ogromne znaczenie i wzbudził zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Fryderyk III Srogi jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Na przestrzeni dziejów Fryderyk III Srogi odgrywał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, a jego znaczenie pozostaje oczywiste we współczesnym świecie. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Fryderyk III Srogi i zbadamy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.

Fryderyk III Srogi
Ilustracja
Fryderyk III Srogi z żoną
margabia Miśni
z braćmi Baltazarem i Wilhelmem I Jednookim
Okres

od 1349
do 21 maja 1381

Poprzednik

Fryderyk II Poważny

Następca

Baltazar i Wilhelm I Jednooki

landgraf Turyngii
z braćmi Baltazarem i Wilhelmem I Jednookim
Okres

od 1349
do 21 maja 1381

Poprzednik

Fryderyk II Poważny

Następca

Baltazar i Wilhelm I Jednooki

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

14 października 1332
Drezno

Data i miejsce śmierci

21 maja 1381
Altenburg

Ojciec

Fryderyk II Poważny

Matka

Matylda

Żona

Katarzyna z Hennebergu

Dzieci

Fryderyk I Kłótnik,
Wilhelm II Bogaty,
Jerzy

Fryderyk III Srogi, niem. Friedrich III., der Strenge (ur. 14 października 1332 w Dreźnie, zm. 21 maja 1381 w Altenburgu) – margrabia Miśni i landgraf Turyngii od 1349 r. (wraz z braćmi) z dynastii Wettynów.

Życiorys

Był najstarszym synem margrabiego Miśni i landgrafa Turyngii Fryderyka II Poważnego. Po śmierci ojca w 1349 r., zgodnie z jego życzeniem niedzielenia jego dziedzictwa na części, przejął wraz z młodszymi braćmi Wilhelmem Jednookim i Baltazarem (miał jeszcze brata Ludwika, przeznaczonego do kariery duchownej, późniejszego arcybiskupa Moguncji i Magdeburga) rządy w Miśni i Turyngii. Współrządy początkowo były formalne, faktyczną władzę posiadał najstarszy Fryderyk, który jednocześnie sprawował kuratelę nad rodzeństwem. Musiał dopuścić swoich braci do faktycznej władzy dopiero w 1368 r. W 1371 r. bracia ustalili zasadę zmiany na czele rządów co dwa lata, w 1377 r. zmienili okres zmian na jeden rok, a w 1379 r. ostatecznie podzielili terytorium między siebie (Baltazarowi przypadła Turyngia, Wilhelmowi Miśnia, zaś Fryderykowi pozostałe części, w tym tzw. Osterland; jednak najważniejsze terytoria miały pozostawać pod wspólną kontrolą).

Fryderyk z jednej strony dążył do ochrony swego terytorium przed zakusami ze strony otaczających je z trzech stron Luksemburgów, z drugiej poszerzał zasięg terytorialny władztwa Wettinów – w drodze zbrojnej uzyskał dużą część wójtostwa Plauen a kilka innych (leżących pośrodku posiadłości Wettinów) zhołdował, przyłączył Koburg we Frankonii będący wianem jego żony Katarzyny z Hennebergu, a także przejął od Wittelsbachów Dolnych Łużyc. Dzięki zrzeczeniu się ich na rzecz Karola IV Luksemburskiego, z którym blisko zresztą współpracował, zdobył środki finansowe, dzięki którym wykupił Leisnig, dotąd dzielący domenę Wettinów.

Po śmierci Fryderyka jego bracia oraz synowie dokonali ponownego podziału Miśni i Turyngii między siebie. Przeżyło go trzech synów: Fryderyk I Kłótnik (późniejszy książę elektor saski), Wilhelm II Bogaty oraz Jerzy, którzy początkowo przejęli władzę na terytorium przyznanym w 1379 r. ojcu.

Wywód przodków

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Albrecht II Wyrodny
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk I Dzielny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata Hohenstauf
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk II Poważny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NN
 
 
 
 
 
 
 
Elżbieta z Lodbeburg-Arnshaugk
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NN
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk III Srogi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik II Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik IV Bawarski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Matylda Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Matylda
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bolko I Surowy
 
 
 
 
 
 
 
Beatrycze świdnicka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Beatrycze
 
 
 
 
 
 

Bibliografia

  • Harald Schieckel: Friedrich III. der Strenge. W: Neue Deutsche Biographie. T. 5. Berlin: Duncker & Humblot, 1961, s. 520–521. . (niem.).
  • Heinrich Theodor Flathe: Friedrich III. der Strenge. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 7. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1878, s. 565–567. . (niem.).