Fujarka
Wygląd
przypnij
ukryj
![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e7/Fujarka_0211.jpg/150px-Fujarka_0211.jpg)
fujarki (fujary) z warszawskiej wystawy muzycznej w 1888 r.
Fujarka, fujara (gwarowo: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea) i należą do najstarszych instrumentów muzycznych.
Spotykane są różne wersje, m.in. „z otworami bocznymi lub bez otworów”. Ta druga wersja może być podobna do skandynawskiego „fletu z wierzby” (ang. willow flute).
Tradycyjne dawne wiejskie fujary czy fujarki robione były wyłącznie z wierzby, na wiosnę, gdy kora wierzbowa była świeża i elastyczna „uliniano” paski tejże kory, rolowano je („kręcono”), by uzyskać dłuższą lub krótszą tubkę rezonansową, następnie tworzono rodzaj wierzbowego ustnika „buczkę”.
Cytat z tłumaczenia z roku 1774 księdza Ignacego Nagurczewskiego Bukolików Wergiliusza:
Zacznij fujaro moja, zacznij śpiewać ze mną,
Którą się sławi Menal,
zacznij pieśń przyjemną.
Muzycy wykorzystujący muzykę fujarową (fujarkową)
Współcześnie spotykane modyfikacje
- fujara bezotworowa
- fujara postna
- fujara sałaśnikowa
- fujara słacka
- fujara wielkopostna
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Encyklopedia popularna PWN, Litery D-H, t. 3, Wydawnictwo Naukowe PWN & Świat Książki, Warszawa, 1997.
- ↑ a b c d e Budownictwo drzewne i wyroby z drzewa w dawnej Polsce. T. 2, s 27 oraz strona 28, Warszawa, 1909.
- ↑ Słownik gwar polskich, t. 2, s. 33, Jan Karłowicz, Kraków, 1901.
- ↑ Nicole Marzac, Ethnomusicology... 1977, t. 21, nr 3, s. 397-413.
- ↑ Anna Maria Jopek – „Jasnosłyszenie”, Onet.pl, 1999.
- ↑ a b Gribojedow: Oficjalna strona zespołu.
- ↑ a b www.discogs.com:, Maleo Reggae Rockers, Za-Zu-Zi.
- ↑ a b Trebunie-tutki Góralsko siła.
- ↑ Galeria współczesnych ludowych instrumentów dętych.
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (
flet):
Encyklopedie internetowe: