W dzisiejszym świecie Félix Ziem stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od ekspertów w tej dziedzinie po ogół społeczeństwa, nie można niedoceniać znaczenia Félix Ziem. Przez lata Félix Ziem był przedmiotem debat, badań i analiz w wielu kontekstach, co odzwierciedla jego znaczący wpływ na różne obszary społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Félix Ziem i jego wpływ na dzisiejszy świat, badając jego znaczenie, ewolucję i implikacje, jakie ma dla teraźniejszości i przyszłości.
![]() Félix Ziem (fot. ok. 1865) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
Francuz |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Félix François Georges Philibert Ziem (ur. 26 lutego 1821 w Beaune, zm. 10 listopada 1911 w Paryżu) – francuski malarz pejzażysta, przedstawiciel szkoły z Barbizon, prekursor impresjonizmu.
Był z pochodzenia Chorwatem[1]. Studiował architekturę w Akademii Sztuk Pięknych (École des Beaux-Arts) w Dijon, działając następnie w zawodzie architekta. Malarstwem zajął się intensywnie, podróżując po krajach śródziemnomorskich i przebywając dłużej w Marsylii, Wenecji, Neapolu, Konstantynopolu. Do Paryża powrócił w 1838. Od 1840 pracował we własnym studio na Montmartre, gdzie powstało kilkadziesiąt obrazów[2].
Systematycznie wystawiał w paryskim Salonie od 1849. Po osiągnięciu sukcesu finansowego aktywnie wspierał młodych artystów. W 1857 został kawalerem orderu Legii Honorowej, w 1878 jego oficerem i w 1908 komandorem. Pochowany na paryskim cmentarzu Père Lachaise[3].
Inspirowany widokami miejsc odwiedzanych malował przede wszystkim pejzaże, lecz również martwe natury i portrety. Ukształtowany w atmosferze romantyzmu, w przedstawieniach pejzażowych stwarzał liryzm przy użyciu barwy. Jego dekoracyjne (często nacechowane ezgotyzmem) i rozświetlone pejzaże – z Konstantynopola i Wenecji, lecz także z Holandii, Antwerpii i Prowansji – przyniosły mu sukces i były wyróżniane nagrodami. Zaliczano go do malarzy orientalistów i prekursorów impresjonizmu.
Jego twórczy dorobek szacuje się na przeszło 10 tys. płócien (z uwzględnieniem powtarzanych w licznych egzemplarzach), z czego jedynie 527 egz. znajduje się we francuskich muzeach publicznych. Istotną część zgromadzono w powstałym w 1908 muzeum artysty w prowansalskim Martigues, w muzeum rodzinnego Beaune oraz w różnych zbiorach Paryża (m.in. w Luwrze). W 1878 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Legii Honorowej, a w 1905 Krzyżem Komandorskim Legii Honorowej[4].