Günter Brocker

We współczesnym świecie Günter Brocker to temat, który stał się istotny w dzisiejszym społeczeństwie. Od samego początku Günter Brocker był przedmiotem debaty, badań i sprzecznych opinii. Z biegiem czasu znaczenie Günter Brocker wzrosło, generując znaczący wpływ na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne podejścia i perspektywy istniejące wokół Günter Brocker, a także jego wpływ dzisiaj. Od swoich początków po współczesne implikacje, Günter Brocker nadal jest tematem zainteresowań i refleksji szerokiego grona osób i profesjonalistów. Poprzez szczegółową analizę staramy się rzucić światło na najważniejsze aspekty związane z Günter Brocker, aby wzbogacić wiedzę i zachęcić do świadomej debaty na temat tego zjawiska.

Günter Brocker

Data i miejsce urodzenia	24 maja 1925 Duisburg
Data i miejsce śmierci	29 maja 2015 Duisburg
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1949–1952 Duisburger FV 08 1952–1961 FC Schalke 04 152 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1961–1965 1. FC Kaiserslautern 1965–1967 Werder Brema 1967–1968 FC Schalke 04 1969–1970 Tennis Borussia Berlin 1971–1972 Rot-Weiß Oberhausen
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Günter Brocker (ur. 24 maja 1925 w Duisburgu, zm. 29 maja 2015 tamże) – niemiecki piłkarz, a także trener.

Kariera piłkarska

Brocker karierę rozpoczynał w zespole Duisburger FV 08, grającym w Oberlidze. W sezonie 1949/1950 spadł z nim do 2. Oberligi. W 1952 roku przeszedł do FC Schalke 04 z Oberligi. Jego graczem przez 9 sezonów, do końca kariery w 1961 roku. W tym czasie najlepszym osiągnięciem było mistrzostwo RFN (1958), a także finał Pucharu RFN (1955).

Kariera trenerska

Brocker karierę rozpoczął w 1961 roku w zespole 1. FC Kaiserslautern, grającym w Oberlidze. Od sezonu 1963/1964 rozpoczął z nim starty w nowo powstałej Bundeslidze. Pierwszy mecz poprowadził w niej 24 sierpnia 1963 przeciwko Eintrachtowi Frankfurt (0:1). Kaiserslautern Brocker prowadził do lutego 1965.

W kolejnych latach kariery trenował inne zespoły Bundesligi – Werder Brema, FC Schalke 04 oraz Rot-Weiß Oberhausen, a także Tennis Borussię Berlin z Regionalligi.

Bibliografia

• Dietmar Schwager, baza Transfermarkt (trenerzy)  .
• Profil na Worldfootball

• p
• d
• e

Trenerzy 1. FC Kaiserslautern

Kónya (1921–22) Schwab (1929–30) Walter (1945–49) Krügel (1949–50) Schneider (1950–61) Brocker (1961–65) Liebrich (1965) Lóránt (1965–67) Knefler (1967–68) Piechaczek (1968–69) Weise (1969) Lóránt (1969–71) Weise (1971–73) Ribbeck (1973–78) Feldkamp (1978–82) Kröner (1982–83) Diehl (1983) Weise (1983) Diehl (1983) Krafft (1983–85) Bongartz (1985–87) Stabel (1987–89) Roggensack (1989–90) Feldkamp (1990–92) Zobel (1992–93) Rausch (1993–96) Krautzun (1996) Rehhagel (1996–2000) Brehme (2000–02) Emig (2002) Gerets (2002–04) Jara (2004–05) Moser (2005) Henke (2005) Wolf (2005–07) Funkel (2007) Rekdal (2007–08) Šašić (2008–09) Schwartz (2009) Kurz (2009–12) Bałykow (2012) Foda (2012–13) Runjaić (2013–15) Fünfstück (2015–16) Korkut (2016) Meier (2017) Paula (2017) Strasser (2017–18) Frontzeck (2018) Hildmann (2018–19) Schommers (2019–20) Saibene (2020–21) Antwerpen (2021–22) Schuster (2022–23) Grammozis (2023–24) Funkel (od 2024)

• p
• d
• e

Trenerzy Werderu Brema

Kónya (1922–24) Feldmann (1924–26) Höger (1947–48) Scharmann (1948–49) Schütz (1949–XX) Scharmann (19XX–50) Schuller (1950–51) Kretschmann (1951–53) Schulz (1953–58) Knöpfle (1958–63) Multhaup (1963–65) Brocker (1965–67) Langner (1967–69) Rebell (1969–70) Tilkowski (1970) Gebhardt (1970–71) Multhaup (1971) Piontek (1971–75) Langner (1972) Burdenski (1975–76) Rehhagel (1976) Tilkowski (1976–77) Assauer i Schulz (1978–79) Weber (1978–80) Assauer i Langner (1980) Klötzer (1980–81) Rehhagel (1981–95) de Mos (1995–96) Dörner (1996–97) Sidka (1997–98) Magath (1998–99) Schaaf (1999–2013) Dutt (2013–14) Skrypnyk (2014–16) Nouri (2016–17) Kohfeldt (2017–21) Schaaf[A] (2021) Anfang (2021) Zenković (2021) Werner (od 2021)

1. ↑ tymczasowo

• p
• d
• e

Trenerzy FC Schalke 04

Ludewig (1925–27) Wieser (1928–29) Otto (1929–30) Sobottka (1930–31) Sauerwein (1931–32) Otto (1932–33) Schmidt (1933–38) Faist (1938–42) Kuzorra (1946–47) Schäfer (1947–48) Langl (1948) Swatosch (1948–49) Szepan (1949–54) Frühwirth (1954–59) Lengyel (1959–60) Gawliczek (1960–64) Langner (1964–67) Marotzke (1967) Brocker (1967–68) Gutendorf (1968–70) Čendić (1970–71) Horvat (1971–75) Merkel (1975–76) Rausch (1976–77) Maslo (1977–78) Horvat (1978–79) Lóránt (1979) Schwager (1979–80) Jusufi (1980–81) Assauer (1981) Held (1981–83) Sundermann (1983) Ferner (1983–86) Schafstall (1986–87) Franz (1987–88) Ferner (1988–89) Neururer (1989–90) Fischer (1991) Ristić (1991–92) Fischer (1992) Lattek (1992–93) Schulte (1993) Berger (1993–96) Stevens (1996–2002) Neubarth (2002–03) Wilmots (2003) Heynckes (2003–04) Achterberg (2004) Rangnick (2004–05) Reck (2005–06) Slomka (2006–08) Büskens i Mulder (2008) Rutten (2008–09) Büskens, Mulder i Reck (2009) Magath (2009–11) Rangnick (2011) Stevens (2011–12) Keller (2012–14) Di Matteo (2014–15) Breitenreiter (2015–16) Weinzierl (2016–17) Tedesco (2017–19) Stevens[A] (2019) Wagner (2019–20) Baum (2020) Stevens (2020[A]) Gross (2020–21) Grammozis (2021–22) Büskens (2022[A]) Kramer (2022) Kreutzer (2022[A]) Reis (2022–23) Kreutzer (2023[A]) Geraerts (2023–24) Fimpel (2024[A]) Van Wonderen (od 2024)

1. ↑ ^{a b c d e f} tymczasowo