W dzisiejszym świecie Gaudenzio Bonfigli jest tematem o coraz większym znaczeniu i znaczeniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Gaudenzio Bonfigli stał się tematem, który wpływa na ludzi na wszystkich etapach życia i w każdym wieku. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, zawodową czy społeczną, Gaudenzio Bonfigli stał się dziś przedmiotem zainteresowania i dyskusji. Z tego powodu istotne jest pełne zbadanie aspektów związanych z Gaudenzio Bonfigli, zrozumienie jego wpływu oraz przeanalizowanie możliwych rozwiązań i perspektyw na przyszłość. W tym artykule zostaną omówione różne aspekty Gaudenzio Bonfigli w celu przedstawienia szerokiej i pełnej wizji tego tematu, który tak bardzo nas interesuje.
Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1831 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 kwietnia 1904 |
Delegat apostolski w Syrii | |
Okres sprawowania |
1890–1896 |
Delegat apostolski w Egipcie i Arabii | |
Okres sprawowania |
1896–1904 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
1846 |
Prezbiterat |
1853 |
Nominacja biskupia |
19 sierpnia 1881 |
Sakra biskupia |
13 listopada 1881 |
Data konsekracji |
13 listopada 1881 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Miejsce | |||||||||||
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy |
Luigi Piavi OFMObs | ||||||||||
|
Gaudenzio Bonfigli OFMObs (ur. 6 marca 1831 w Matelicy, zm. 6 kwietnia 1904 w Aleksandrii) – włoski duchowny rzymskokatolicki, obserwant, misjonarz, arabista, arcybiskup, dyplomata papieski.
W 1846 złożył śluby zakonne w Zakonie Braci Mniejszych Obserwantów. W 1853 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem swojego zakonu. W 1858 wstąpił do kolegium misyjnego w Rzymie, po ukończeniu którego wyjechał na misje do Ziemi Świętej i w Egiptu. Od 1861 do 1874 był dyrektorem Kolegium Franciszkanów w Aleppo. W 1874 wybrany Kustoszem Ziemi Świętej.
Uchodził za eksperta w dziedzinie języka arabskiego. Napisał prace o gramatyce tego języka oraz podręcznik do jego nauki.
19 sierpnia 1881 papież Leon XIII mianował go biskupem pomocniczym wikariatu apostolskiego Aleppo oraz biskupem in partibus infidelium casijskim. 13 listopada 1881 w bazylice Grobu Świętego w Jerozolimie przyjął sakrę biskupią z rąk łacińskiego patriarchy Jerozolimy Vincenzo Bracco. Współkonsekratorem był wikariusz apostolski Aleppo Luigi Piavi OFMObs.
19 sierpnia 1890 został delegatem apostolskim w Syrii. Otrzymał wówczas arcybiskupstwo tytularne Cabasy. 25 lutego 1896 przeniesiony na urząd delegata apostolskiego w Egipcie i Arabii. Był nim do śmierci 6 kwietnia 1904.