W dzisiejszym świecie Geir Rönning stał się tematem o wielkim znaczeniu i debacie. Jej wpływ rozciąga się na różne obszary, generując sprzeczne opinie i budząc zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa. Dlatego istotne jest, aby zagłębić się w jego implikacje, pochodzenie i konsekwencje, aby w pełni zrozumieć jego wpływ w różnych obszarach. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy Geir Rönning, analizując jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, zostaną omówione kluczowe aspekty, które pozwolą czytelnikowi uzyskać szeroką i szczegółową wizję tego fascynującego tematu.
![]() Geir Rönning (2011) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1994 |
Strona internetowa |
Geir Rönning (ur. 5 listopada 1962 w Ålesund) – norweski piosenkarz i autor piosenek. Reprezentant Finlandii w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji (2005).
Urodził się w Ålesund. Na początku lat 80. przeprowadził się do Oslo, a potem do Sztokholmu, gdzie zaczął karierę muzyczną.
W 1994 skomponował utwór „Gi alt vi har” dla norweskiego piosenkarza Jahna Teigena, z którym ten wystąpił w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Melodi Grand Prix 1994[1]. W kolejnych latach samodzielnie brał udział w finałach programu Melodi Grand Prix: w 1995 zajął siódme miejsce z piosenką „Uten lyst, uten tro”[2], w 1996 – drugie miejsce z piosenką „Uten de’”[3], a w 1997 – siódme miejsce z piosenką „Venter på deg”[4].
Pod koniec lat 90. przeprowadził się do Finlandii, gdzie został liderem i wokalistą zespołu rock and rollowego, a także gitarzystą grupy Leningrad Cowboys. W 1996 wydał swój debiutancki album studyjny, zatytułowany ...Første gang, na którym znalazło się sześć piosenek[5]. Wydawnictwo promował singlami: „Uten de’”[6], „Som før”[7] i „Med mé”[8].
Od 2002 kilkukrotnie brał udział w programie Euroviisut wyłaniającym reprezentanta Finlandii w Konkursie Poisenki Eurowizji: w 2002 zajął trzecie miejsce z piosenką „I Don’t Wanna Throw It All Away” (zdobywszy 36 183 głosów od telewidzów)[9], w 2004 – piąte miejsce z piosenką „I Don’t Need to Say”[10], a w 2005 – pierwsze miejsce z piosenką „Why” (zdobywszy największą liczbę 30 648 głosów telewidzów), dzięki czemu został reprezentantem kraju w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji w Kijowie[11]. 19 maja wystąpił w półfinale konkursu i zajął 18. miejsce z 50 punktami na koncie, nie kwalifikując się do finału[12]. W tym samym miesiącu wydał drugi album studyjny pt. Ready for the Ride[13][14]. Płytę promował singlami: „Why”[15] i tytułowym[16]. Również w 2005 napisał piosenkę „Victory”[17], która została oficjalnym singlem Mistrz Świata w Lekkoatletyce organizowanych w Helsinkach[18], a także zagrał koncert w londyńskim The Albert Royal Hall[19]. W październiku ogłosił napisanie piosenki z myślą o udziale w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji[20].
W latach 2006–2007 występował w międzynarodowym kasynie w Helsinkach z projektem The Geir Rönning Show[19]. W 2006 z piosenką „Lost and Found”, którą nagrał w duecie z Jorunem Erdalem, startował w norweskich eliminacjach eurowizyjnych Melodi Grand Prix 2006. Pomyślnie przeszli do finału selekcji[21], w którym zajęli czwarte miejsce[22].
W 2008 wydał trzeci album studyjny pt. Bare du som vet[23], a także nawiązał współpracę z kompozytorem Robertem Wellsem, z którym wystąpił podczas ceremonii otwarcia Mistrzostw Świata w Łyżwiarstwie Figurowym organizowanych w Göteborgu. W tym samym roku wziął udział w projekcie Wellsa zatytułowanym Rhapsody in Rock, z którym wyruszył w trasę koncertową oraz wystąpił m.in. podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich organizowanych w Pekinie[19].
W 2009 wraz z André Noëlem Chakerem i Jukką Karjalainenem stworzył utwór „Champions of the Day”, który został oficjalną piosenką Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Kobiet organizowanych w Finlandii. Podczas ceremonii otwarcia imprezy zaśpiewał utwór w duecie z Karoliiną Kallio, wokalistką fińskiego zespołu Waldo’s People[18].
W październiku 2010 z piosenką „I Hate Myself for Loving You” brał udział w programie Euroviisut, jednak nie przeszedł przez ćwierćfinały[24]. Również w 2010 brał udział w przesłuchaniach do siódmej edycji programu Idol. Dotarł do etapu odcinków na żywo i zajął siódme miejsce.
W latach 2011–2012 koncertował z Robertem Wellsem i projektem Rhapsody in Rock. W latach 2013–2014 występował w spektaklu Fighting Star wystawianym w Waasa Theatre w Vasie[19].
Ma żonę i pięciu synów[25], w tym m.in. Olivera (ur. 2005)[26].