W dzisiejszym świecie Generalna Dyrekcja Poczt i Telegrafów to temat, który stał się istotny w różnych obszarach społeczeństwa. Od wpływu na codzienne życie ludzi po wpływ na gospodarkę i politykę, Generalna Dyrekcja Poczt i Telegrafów stał się dziś podstawowym elementem, który należy wziąć pod uwagę. Przez lata Generalna Dyrekcja Poczt i Telegrafów wywołał debaty, kontrowersje i różne stanowiska, które naznaczyły sposób, w jaki go postrzegamy i odnosimy się do niego. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Generalna Dyrekcja Poczt i Telegrafów, od jego pochodzenia po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego znaczenie i implikacje, jakie ma na nasze codzienne życie.
Generalna Dyrekcja Poczt i Telegrafów – urząd, powołany do sprawowania administracji pocztowo-telekomunikacyjnej, istniejący w latach 1924-1927.
Generalna Dyrekcja Poczt i Telegrafów została utworzona po likwidacji Ministerstwa Poczt i Telegrafów w 1923 r. Na mocy ustawy z 5 grudnia 1923 r., sprawy związane z działalnością pocztowo-telegraficzno-telefoniczną podporządkowano Ministerstwu Przemysłu i Handlu. Na jej podstawie rozporządzeniem prezydenta Stanisława Wojciechowskiego z 18 stycznia 1924 r. powołano do życia Generalną Dyrekcję Poczt i Telegrafów (Dz.U. z 1924 r. nr 9, poz. 85).
Rozporządzenie z 18 stycznia 1924 r. określało również wzajemne relacje między Ministerstwem a Generalną Dyrekcją. Minister Przemysłu i Handlu w wykonywaniu zarządu poczt i telegrafów pełnił jedynie ogólne kierownictwo. Zastrzeżono mu następujące kompetencje:
Zakres działania Generalnej Dyrekcji Poczt i Telegrafów obejmował "wszystkie władze, urzędy i urządzenia pocztowe, telegraficzne, telefoniczne i radiotelegraficzne". W ramach Ministerstwa Przemysłu i Handlu Generalna Dyrekcja stanowiła odrębną jednostkę organizacyjną. Jej kompetencje obejmowały wszystkie sprawy niezastrzeżone Ministrowi Przemysłu i Handlu.
Na czele Generalnej Dyrekcji Poczt i Telegrafów stał Generalny Dyrektor, z dwoma wicedyrektorami. Generalna Dyrekcja Poczt i Telegrafów dzieliła się na 11 wydziałów:
Generalnym dyrektorem został dotychczasowy minister poczt i telegrafów, Jan Moszczyński (do 12 maja 1926 r.), a następnie dr Zygmunt Jarszyński (od 16 maja 1926 r. do 20 stycznia 1927 r.).
Brak reprezentacji poczty i telegrafu na szczeblu ministerialnym negatywnie odbił się na jakości organizacji i funkcjonowaniu tej gałęzi łączności. Przy słabych wynikach finansowych poczty i zahamowaniu jej rozwoju, rząd Józefa Piłsudskiego podjął działania zmierzające do reaktywacji Ministerstwa Poczt i Telegrafów. Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 stycznia 1927 r. w sprawie ustanowienia urzędu Ministra Poczt i Telegrafów utworzono Ministerstwo Poczt i Telegrafów, likwidując jednocześnie Generalną Dyrekcję Poczt i Telegrafów (Dz.U. z 1927 r. nr 5, poz. 26).