Georgi Kitow

W dzisiejszym świecie Georgi Kitow jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy jest to wpływowa osoba, kwestia społeczna, ważna data czy aktualny temat, Georgi Kitow przykuł uwagę wielu osób w różnych kontekstach. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty i aspekty związane z Georgi Kitow, aby zapewnić szerszą i bardziej wszechstronną perspektywę na ten temat. Od jego pochodzenia po wpływ na społeczeństwo, zajmiemy się istotnymi szczegółami, które przyczynią się do wzbogacenia wiedzy i zrozumienia Georgi Kitow. Idąc tym tropem, zanurzymy się w podróż pełną odkryć i dociekań, która pozwoli nam zagłębić się w znaczenie i znaczenie Georgi Kitow w dzisiejszym świecie.

Georgi Kitow
Георги Китов
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1943
Dupnica

Data i miejsce śmierci

14 września 2008
Starosel

Zawód, zajęcie

archeolog

Narodowość

bułgarska

Alma Mater

Uniwersytet Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy

Georgi Kitow (bułg. Георги Китов, ur. 1 marca 1943 w Dupnicy, zm. 14 września 2008 w Staroselu koło Płowdiw) – bułgarski archeolog i trakolog. Odkrywca m.in. grobowca w Aleksandrowie i grobowca Seutesa III[1]; autor około 200 publikacji naukowych[2]. Był znany z kontrowersyjnych metod badawczych, takich jak używanie buldożerów i koparek, co spotykało się z krytyką środowiska naukowego. Zmarł w wieku 65 lat na zawał serca.

Złota maska pogrzebowa, V w. p.n.e.; odkrycie prof. Kitowa z 2004 roku[3]

Prowadził badania w Dolinie Trackich Królów. Jego odkrycia przyczyniły się do lepszego zrozumienia kultury starożytnych Traków. Pokazały też, że Trakowie byli zaawansowani w obróbce metali, a bogate grobowce wskazywały na istnienie elit społecznych, które wierzyły w życie po śmierci.

Mimo licznych osiągnięć Kitow był krytykowany za zbyt szybkie i mało precyzyjne wykopaliska oraz za współpracę z osobami podejrzanymi o handel antykami. W 2001 roku został na rok odsunięty od prowadzenia badań przez Narodowy Instytut Archeologiczny w Sofii, ale kontynuował prace jako kurator i przewodniczący zgromadzenia ogólnego tej instytucji. Kitow bronił swoich metod, argumentując, że szybkie działania to jedyny sposób na walkę ze złodziejami artefaktów[4].

Przez media był określany "bułgarskim Indianą Jonesem"[5][2].

Kitow miał żonę, Dianę, oraz córkę.

Przypisy

Bibliografia