Dziś Gianni Buquicchio pozostaje tematem ciągłego zainteresowania i debaty we współczesnym społeczeństwie. Wraz ze wzrostem zainteresowania w ostatnich latach, Gianni Buquicchio przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. Niezależnie od tego, czy w środowisku akademickim, w mediach, czy w codziennych rozmowach, Gianni Buquicchio stał się centralnym punktem dyskusji. Trend ten występuje nie tylko na poziomie lokalnym, ale zyskał także znaczenie na poziomie globalnym, pokazując znaczenie i wpływ, jaki Gianni Buquicchio ma na naszą obecną rzeczywistość. Biorąc pod uwagę tę rosnącą uwagę, niezwykle istotne jest dokładne przeanalizowanie różnych wymiarów i perspektyw, jakie obejmuje Gianni Buquicchio, aby lepiej zrozumieć jego zakres i implikacje dla naszego społeczeństwa.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 listopada 1944 |
doktor nauk prawnych | |
Doktorat |
1967 |
nauczyciel akademicki, funkcjonariusz Rady Europy, od 2009 przewodniczący Komisji Weneckiej | |
Odznaczenia | |
![]() |
Gianni Buquicchio (ur. 19 listopada 1944 w Bari) – włoski prawnik, adwokat, doktor nauk prawnych, urzędnik instytucji Rady Europy, od 2009 przewodniczący Europejskiej Komisji na rzecz Demokracji przez Prawo (tzw. Komisji Weneckiej).
W latach 1959–1963 kształcił się w szkole średniej w Bari. W latach 1963–1967 studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Bari. W 1967 uzyskał stopień naukowy doktora prawa. Odbył aplikację adwokacką (1968–1970), równocześnie będąc w latach 1968–1971 wykładowcą w Instytucie Prawa Międzynarodowego i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Bari. W 1970 był visiting professor w Dyrektoriacie Zagadnień Prawnych Rady Europy. W latach 1971–1996 pełnił różne funkcje kierownicze w Wydziale Prawa Publicznego tegoż Dyrektoriatu, w tym dyrektora Sekcji. W latach 1981–1994 był odpowiedzialny za obsługę Konferencji Europejskich Ministrów Sprawiedliwości (Conferences of European Ministers of Justice). W 1990 został sekretarzem Komisji Weneckiej. 30 listopada 2009 opuścił stanowisko w Radzie Europy. 12 grudnia 2009 został wybrany przewodniczącym Komisji Weneckiej. Ponownie został powołany na to stanowisko w 2011, 2013 i 2015[1].
Jego żoną jest Maud de Boer-Buquicchio. Ma dwóch synów[1].