Giuseppe Gazzaniga

Obecnie Giuseppe Gazzaniga stał się tematem ogólnego zainteresowania wielu ludzi na całym świecie. Jego znaczenie i znaczenie wywołały wielką debatę i analizy w dzisiejszym społeczeństwie. Z różnych perspektyw Giuseppe Gazzaniga przykuł uwagę ekspertów i fanów, stając się powracającym tematem w rozmowach, dyskusjach i badaniach. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na kulturę, gospodarkę, politykę, czy na poziom osobisty, Giuseppe Gazzaniga nadal jest przedmiotem ciągłej uwagi i badań. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie i wagę Giuseppe Gazzaniga, a także jego wpływ na współczesne społeczeństwo.

Giuseppe Gazzaniga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 października 1743
Werona

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1818
Crema

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Giuseppe Gazzaniga (ur. 5 października 1743 w Weronie, zm. 1 lutego 1818 w Cremie[1][2][3][4]) – włoski kompozytor.

Życiorys

Przeznaczony początkowo przez rodziców do stanu duchownego, wbrew ich woli poświęcił się jednak karierze muzycznej[3]. W latach 1760–1768 był uczniem Nicoli Porpory, początkowo w Wenecji, następnie od 1764 roku w Conservatorio di Sant’Onofrio a Capuana w Neapolu[1][2][4]. W latach 1767–1770 uczył się również u Niccolò Piccinniego[1][2][4]. Od 1770 roku działał w Wenecji, pisał opery dla teatrów włoskich i zagranicznych[1]. Jego opery wystawiane były m.in. w Dreźnie, Pradze i Wiedniu[3][4]. W 1791 roku osiadł w Cremie, gdzie został kapelmistrzem miejscowej katedry[1][3][4].

Skomponował prawie 50 oper[1][2][3][4], w większości o charakterze komicznym[1]. W operze Don Giovanni Tenorio osia Il Convitato di pietra (wyst. Wenecja 1787) podjął temat wykorzystany później przez W.A. Mozarta w Don Giovannim[1][2][3][4]. Pisał także utwory religijne[1][3][4]. Należał do przedstawicieli późnego okresu szkoły neapolitańskiej, dbał o ścisły związek muzyki z akcją sceniczną[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 252. ISBN 83-224-0344-5.
  2. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1240. ISBN 0-02-865527-3.
  3. ↑ a b c d e f g Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 220. ISBN 978-0-8108-7183-0.
  4. ↑ a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 298. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne