Obecnie Godzinki Joanny z Évreux stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum populacji. Wraz z postępem technologii i globalizacją Godzinki Joanny z Évreux zyskał niespotykane dotąd znaczenie w sferze społecznej, gospodarczej i kulturalnej. Niezależnie od tego, czy mówimy o Godzinki Joanny z Évreux w kontekście zdrowia, polityki, edukacji czy rozrywki, jego wpływ i wpływ na nasze życie jest niezaprzeczalny. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Godzinki Joanny z Évreux, analizując jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie.
Godzinki Joanny z Évreux – niewielkich rozmiarów iluminowany rękopis godzinek, wykonany dla Joanny z Évreux, trzeciej żony króla francuskiego Karola IV Pięknego[1].
Stanowi część kolekcji The Cloisters Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku (sygnatura MS. 54.1.2).
Rękopis ma wymiary 89 × 62 mm i liczy 209 kart. Spisany został na welinie. Monochromatyczne iluminacje wykonano czarną farbą, którą nakładano ze zróżnicowaną intensywnością (technika en grisaille), z użyciem tempery i atramentu oraz złotej folii (listki złota malarskiego)[1].
Manuskrypt zawiera 25 całostronicowych miniatur, ozdobne inicjały i około 700 umieszczonych na marginesach drolerii, przedstawiających biskupów, grajków, tancerzy, pątników oraz różne gatunki rzeczywistych i mitycznych zwierząt[1].
Rękopis powstał na pewno między rokiem 1325 a 1328[1], w okresie, gdy Joanna z Évreux była tzw. królową królującą (małżonką aktualnie panującego władcy Francji)[2]. Prawdopodobnie godzinki zostały zamówione przez Karola IV jako prezent ślubny dla żony[3].
Na podstawie analizy ikonograficznej wykonanie godzinek przypisano warsztatowi paryskiego iluminatora Jeana Pucelle'a[3].
Po śmierci Joanny z Évreux manuskrypt stał się własnością Karola V Mądrego, następnie trafił do kolekcji Jana de Berry. W późniejszych wiekach stanowił własność prywatną, w XIX wieku znalazł się w zbiorach rodziny Rothschildów. W 1954 roku został zakupiony przez Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.