W dzisiejszym świecie Gotfryd VII z Louvain to temat, który zyskuje coraz większe znaczenie w społeczeństwie. Z biegiem czasu znaczenie Gotfryd VII z Louvain stało się ewidentnie kluczowe w różnych obszarach, od poziomu osobistego po profesjonalny. Coraz więcej osób jest zainteresowanych poznaniem Gotfryd VII z Louvain i jego wpływu na ich życie. Dlatego w tym artykule szczegółowo przeanalizujemy wszystko, co jest związane z Gotfryd VII z Louvain, od jego początków po dzisiejsze wpływy. Dodatkowo przeanalizujemy jego rolę w różnych kontekstach i to, jak możemy dostosować się do zmian, jakie prezentuje Gotfryd VII z Louvain. Przygotuj się na podróż odkrywczą na temat Gotfryd VII z Louvain i jego wpływu na nasze społeczeństwo!
![]() | |
książę Dolnej Lotaryngii (jako Gotfryd VII) | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
landgraf Brabancji (jako Gotfryd II) | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 1105 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Ida z Chiny |
Żona |
Liutgarda z Sulzbach |
Dzieci |
Gotfryd VII (II) (ur. ok. 1105 r., zm. w 1142 r.) – książę Dolnej Lotaryngii jako Gotfryd VII i landgraf Brabancji jako Gotfryd II od 1139 r. z dynastii z Louvain.
Gotfryd był najstarszym synem księcia Dolnej Lotaryngii i landgrafa Brabancji Gotfryda VI Brodatego i jego pierwszej żony Idy, córki hrabiego Chiny Ottona II. W 1139 r. odziedziczył po ojcu Brabancję, ale także dzięki bliskim związkom z królem Niemiec Konradem III utracony wcześniej przez ojca tytuł księcia Dolnej Lotaryngii (po śmierci Walrama II z Limburgii). Co prawda syn Walrama, Henryk II próbował walczyć o utracony tytuł, ale szybko uznał wyższość Gotfryda.
Około 1139 r. Gotfryd poślubił Liutgardę z córką Berengara, hrabiego Sulzbachu, siostrę królowej Niemiec Gertrudy z Sulzbachu. Jedynym ich dzieckiem był następca Gotfryda w Dolnej Lotaryngii i Brabancji, Gotfryd VIII. Po rychłej śmierci Gotfryda Liutgarda ponownie wyszła za mąż, za Hugona z Dagsburga. Gotfryd VIII, mimo iż był dzieckiem, został uznany przez króla Konrada III za dziedzica Gotfryda VII.