Graf skierowany

Dziś Graf skierowany to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania do dnia dzisiejszego Graf skierowany był przedmiotem debaty, dyskusji i analiz w różnych kontekstach. Jego wpływ na społeczeństwo, politykę, kulturę popularną i życie codzienne jest niezaprzeczalny, a jego znaczenie z biegiem czasu rośnie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Graf skierowany, jego ewolucję na przestrzeni lat i wpływ na dzisiejszy świat. Od swoich początków po obecne trendy, Graf skierowany pozostaje tematem zainteresowania osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu.

Przykład grafu skierowanego

Graf skierowany, sgraf[1], graf zorientowany[2] digraf, od ang. directed graph, DG – rodzaj grafu rozważanego w teorii grafów. Graf skierowany definiuje się jako uporządkowaną parę zbiorów. Pierwszy z nich zawiera wierzchołki grafu, a drugi składa się z krawędzi grafu, czyli uporządkowanych par wierzchołków. Ruch po grafie możliwy jest tylko w kierunkach wskazywanych przez krawędzie. Graf skierowany można sobie wyobrazić jako sieć ulic, z których każda jest jednokierunkowa. Ruch pod prąd jest zakazany. Najczęściej grafy skierowane przedstawia się jako zbiór punktów reprezentujących wierzchołki połączonych strzałkami (stąd nazwa) albo łukami zakończonymi grotem (strzałką, zwrotem)[3].

Definicja formalna

Matematyczna definicja zakłada, że graf skierowany to uporządkowana para spełniająca następujące warunki:

  1. (vertex) to zbiór wierzchołków,
  2. to zbiór uporządkowanych par nazywanych krawędziami skierowanymi, który jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego
  3. Krawędź:
rozumiana jest jako skierowana z wierzchołka do

Alternatywna definicja zakłada, że graf skierowany definiuje dwójka: gdzie jest dowolnym, niepustym zbiorem zwanym zbiorem wierzchołków, natomiast jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego czyli:

Elementy rodziny są nazwane krawędziami grafu. Krawędź można w skrócie oznaczać Mówimy, że krawędź łączy wierzchołki i

Moc zbioru nazywamy rzędem grafu i oznaczamy przez a moc zbioru nazywamy jego rozmiarem i oznaczamy przez Niekiedy w definicjach krawędzi zakłada się, że kierunek ruchu pomiędzy nimi jest określany przez kolejny zbiór. W takim podejściu mamy podstawowy graf nieskierowany oraz zbiór określający, które z kierunków ruchu są w nim dozwolone. W efekcie powstaje struktura równoważna dla grafu skierowanego.

Zobacz też

Przypisy

  1. John E. Hopcroft, Jeffrey D. Ullman: Wprowadzenie do teorii automatów, języków i obliczeń. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003. ISBN 83-01-14090-9.
  2. graf, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  3. Reinhard Diestel: Graph Theory. Nowy Jork: 2000, s. 25. ISBN 0-387-95014-1.

Linki zewnętrzne

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Graph, oriented (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org .