Grota Narodzenia

W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Grota Narodzenia, temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Grota Narodzenia był przedmiotem debaty, analiz i refleksji. W następnych kilku linijkach będziemy badać jego liczne aspekty, odkrywać jego tajemnice i możliwe implikacje w różnych obszarach. Niezależnie od Twoich zainteresowań Grota Narodzenia, jesteśmy pewni, że ten artykuł zapewni Ci bogaty wgląd i świeże spojrzenie na ten fascynujący temat.

Grota Narodzenia i podziemia
Miejsce Narodzenia Chrystusa
Wnętrze Groty Narodzenia
Srebrna gwiazda w miejscu Narodzenia
Srebrna gwiazda, widoczny łaciński napis
Ołtarz prawosławny nad miejscem Narodzenia
Ołtarz prawosławny nad miejscem Narodzenia
Tył Groty Narodzenia
Franciszkańska kaplica Żłóbka Chrystusa
Miejsce, gdzie stał Żłóbek Chrystusa
Obraz nad miejscem Żłóbka
Katolicki ołtarz w kaplicy Żłóbka Chrystusa
Grota w 1833, Maxim Vorobiev
Grota Narodzenia w 1837, rycina Adriena Egrona
Grota Narodzenia w 1849, rycina Davida Robertsa
Ołtarz w Grocie św. Hieronima

Grota Narodzenia – według przekazów chrześcijańskich miejsce, w którym narodził się Jezus Chrystus. Obecnie Grota Narodzenia znajduje się w krypcie pod ołtarzem Bazyliki Narodzenia Pańskiego w Betlejem, wybudowanej w r. 326 z polecenia św. Heleny, matki cesarza Konstantyna Wielkiego[1]. W roku 135 z rozkazu cesarza Hadriana w miejscu Groty zasadzono gaj, w którym czczono Adonisa–Tammuza[2][3].

Do krypty można dostać się schodami umieszczonymi po obu stronach ołtarza bazyliki, a także z franciszkańskiego kościoła św. Katarzyny. Ma ona kształt prostokąta o wymiarach: 12,3 m długości, 3,5 m szerokości i 3 m wysokości. W centrum groty znajduje się ołtarz prawosławny, pod którym umieszczona jest czternastoramienna srebrna gwiazda z łacińskim napisem: Hic de Virgine Maria Jesus Christus natus est. 1717 (Tu z Maryi Dziewicy narodził się Jezus Chrystus. 1717)[1]. Obok prawosławnego ołtarza narodzenia znajduje się ołtarz katolicki, miejsce symbolicznego żłóbka, a naprzeciwko ołtarz poświęcony Pokłonowi Mędrców ze Wschodu. W okolicach Groty Narodzenia znajdują się groty m.in. św. Hieronima, św. Józefa, św. Euzebiusza z Cremony, do których można dojść z kościoła św. Katarzyny albo bezpośrednio z Groty Narodzenia, jednak drzwi otwierane są tylko podczas procesji franciszkanów, odbywającej się każdego dnia w południe[4][5].

Przypisy

  1. ↑ a b Donato Baldi OFM: W Ojczyźnie Chrystusa. Przewodnik po Ziemi Świętej. Wyd. 2. Kraków–Asyż: Franciszkanie, 1993, s. 159–168.
  2. ↑ Adam Kubiś. Betlejem – pomiędzy teologią, historią i archeologią. „Resovia Sacra”. 18-20, s. 9-29, 2013. Instytut Thaologiczno-Pastoralny im. św. Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie. ISSN 1234-8880. 
  3. ↑ Aleksy Klawek. Wiadomości i Uwagi Betlejem. „Ruch Biblijny i Liturgiczny”. 2 (6), s. 446–448, 1949. ISSN 0209-0872. 
  4. ↑ Paolo Acquistapace: Guida biblica e turistica della Terra Santa. Milano: Istituto Propaganda Libraria, 1992, s. 332–338. (wł.).
  5. ↑ Maria Teresa Petrozzi: Bethlehem. Godfrey Kloetzlu OFM (tłum.). Jerusalem: Franciscan Printing Press, 2000, s. 33–62. (ang.).