Grupa zewnętrzna

W tym artykule przeanalizujemy wszystko, co jest związane z Grupa zewnętrzna. Od jego powstania i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Grupa zewnętrzna odgrywał zasadniczą rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na ludzi w każdym wieku i z każdej klasy społecznej. Poprzez różne podejścia i perspektywy będziemy badać wiele aspektów Grupa zewnętrzna, a także jego wpływ na kulturę, ekonomię, politykę i technologię. Ponadto przeanalizujemy obecne opinie i debaty wokół Grupa zewnętrzna, a także możliwe prognozy na przyszłość, które mogą się pojawić w związku z tym tak istotnym we współczesnym społeczeństwie tematem.

Kladogram przedstawiający hipotetyczną filogenezę Avialae. Zaznaczony został klad Oviraptorosauria, którego najbliższą grupą zewnętrzną jest Confuciusornis, a odleglejszą Archaeopteryx[1]

Grupa zewnętrzna (ang. outgroup) – grupa organizmów stanowiąca klad wykorzystywany w kladystyce do celów porównawczych, często umożliwienia polaryzacji cech. Porównanie z grupą zewnętrzną jest niebezpośrednią metodą polaryzacji cech, wykorzystywaną do ustalenia, czy cecha występująca w grupie wewnętrznej (badanej) jest plezjomorfią czy apomorfią[2]. Jeśli jakaś cecha obecna jest w badanej grupie i w jej grupie siostrzanej, wówczas z dużym prawdopodobieństwem można ją uznać za cechę plezjomorficzną. Jeśli jakaś cecha jest nowa (nieobecna w grupie zewnętrznej) wówczas najprawdopodobniej jest apomorfią[3]. Każda grupa bezpośrednio zewnętrzna względem grupy badanej jest względną grupą siostrzaną badanej grupy. W analizach filogenetycznych często wykorzystuje się więcej niż jedną grupę zewnętrzną – jest to wymagane przy polaryzowaniu cech a priori. W takim przypadku druga grupa zewnętrzna jest grupą najbliższą dla kladu obejmującego grupę badaną i jej grupę siostrzaną (czyli pierwszą grupę zewnętrzną)[4].



 2. grupa zewnętrzna


unnamed

 Grupa siostrzana (1. grupa zewnętrzna)


 Grupa wewnętrzna 

 Takson 1



 Takson 2



 Takson 3





Przykładowy kladogram z Wileya i Liebermana[4]


Przypisy

  1. ↑ Teresa Maryańska, Halszka Osmólska, Mieczysław Wolsan. Avialan status for Oviraptorosauria. „Acta Palaeontologica Polonica”. 47 (1), s. 101, 2002. (ang.). 
  2. ↑ Cladistics Concepts: Definitions (Jargon). University of North Carolina Wilmington. . (ang.).
  3. ↑ Clive A. Stace: Taksonomia roślin i biosystematyka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-11251-4.
  4. ↑ a b Parsimony and parsimony analysis. W: E. O. Wiley, Bruce S. Lieberman: Phylogenetics: Theory and Practice of Phylogenetic Systematics. Wyd. drugie. Hoboken: John Wiley & Sons, Inc., 2011, s. 152–202. ISBN 978-1-118-01788-3.

Linki zewnętrzne