W tym artykule Grzegorz Gorzelak staje się centralną osią analizy badającej jej wpływ na różne obszary życia codziennego. Od wpływu na dzisiejsze społeczeństwo po znaczenie w określonych obszarach, takich jak edukacja, polityka, gospodarka czy kultura, staramy się rozwikłać różne aspekty, które obejmuje Grzegorz Gorzelak. Poprzez szczegółową analizę i krytyczną perspektywę ma zaoferować czytelnikowi szeroką i wieloaspektową wizję Grzegorz Gorzelak, podkreślając zarówno jej pozytywne aspekty, jak i wyzwania i sprzeczności. Artykuł ten ma na celu wniesienie wkładu do debaty i wiedzy na temat Grzegorz Gorzelak, otwierając przestrzeń do refleksji i wymiany pomysłów.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
profesor nauk ekonomicznych | |
Specjalność: transformacja krajów post-socjalistycznych, przestrzenne aspekty rozwoju w świetle doświadczeń polskich i międzynarodowych, polityka regionalna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski, Instytut Ameryk i Europy |
Odznaczenia | |
![]() |
Grzegorz Jerzy Gorzelak (ur. 9 lipca 1949 w Łodzi) – profesor nauk ekonomicznych. W latach 1996–2016 dyrektor Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych Uniwersytetu Warszawskiego[1].
Absolwent studiów ekonomicznych na Uniwersytecie Warszawskim (1972). Doktoryzował się w 1980 na Wydziale Gospodarki Narodowej Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. W 1989 habilitował się na Wydziale Ekonomiki Produkcji i Obrotu Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. W 1999 uzyskał tytuł profesora nauk ekonomicznych[2].
Był twórcą i długoletnim redaktorem naczelnym (do 2021 r.) kwartalnika „Studia Regionalne i Lokalne”[3] oraz był do 2017 przewodniczącym zarządu stowarzyszenia Regional Studies Association – Sekcja Polska, którego powołania był inicjatorem.
Specjalizacja: gospodarka przestrzenna, rozwój regionalny i lokalny, polityka regionalna. Na jego dorobek składa się autorstwo i redakcja ponad 60 książek oraz ponad 260 artykułów i rozdziałów w książkach, w znacznej części opublikowanych za granicą. Współpracował z agendami rządowymi i samorządami lokalnymi i regionalnymi w Polsce i na Ukrainie oraz w wieloma instytucjami międzynarodowymi (m.in. Bank Światowy, Komisja Europejska, OECD, ILO, Open Society Institute).
Wśród ogółem 11 wypromowanych przez niego doktorów znaleźli się: Wojciech Dziemianowicz (1998), Mikołaj Herbst (2003), Agnieszka Olechnicka (2003), Maciej Smętkowski (2005), Dominika Wojtowicz (2007), Karol Olejniczak (2007), Adam Płoszaj (2012), Katarzyna Wojnar (2015)[2].
Był stypendystą Fulbrighta, profesorem wizytującym na University of Strathclyde, wykładał na kilku uniwersytetach zagranicznych. Koordynował wiele projektów badawczych, krajowych i międzynarodowych (w tym projekty ESPON). Był koordynatorem projektu w ramach 7. Programu Ramowego nt. rozwoju nowych krajów członkowskich UE (GRINCOH: Growth – Innovation – Competitiveness: Fostering Cohesion in Central and Eastern Europe). Czterokrotnie był członkiem panelu oceniającego Starting Grants w European Research Council.
Był członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju oraz Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” Polskiej Akademii Nauk. Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[2].
W czerwcu 2016 został odznaczony przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, który po otrzymaniu w kwietniu 2018 zwrócił prezydentowi z argumentacją, iż wielokrotnie łamiąc Konstytucję RP sprawuje on swój urząd w sposób niegodny[4].
Od 2022 roku związany z Instytutem Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN, gdzie jest zatrudniony z Zakładzie Ekonomii Wsi[5].
W sumie jako (współ)autor i (współ)redaktor opublikował ponad 60 książek oraz ponad 260 artykułów i rozdziałów w książkach, w tym ok. 100 za granicą.