Gustav Klimt

W tym artykule zajmiemy się Gustav Klimt z różnych perspektyw, aby zapewnić kompleksowe spojrzenie na ten temat/osobę/datę. Przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i możliwe implikacje w różnych obszarach. Ponadto zbadamy jego znaczenie w obecnym kontekście, a także różne opinie i teorie, które istnieją w tym zakresie. Poprzez tę wszechstronną analizę staramy się zapewnić czytelnikowi pełniejsze zrozumienie Gustav Klimt i zachęcić do refleksji nad jego znaczeniem w naszym codziennym życiu.

Gustav Klimt
Ilustracja
Gustav Klimt w 1914
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1862
Baumgarten

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1918
Wiedeń

Narodowość

austriacka

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Epoka

secesja

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Judyta z głową Holofernesa (1901)

Gustav Klimt (ur. 14 lipca 1862 w Baumgarten, dziś w Penzing, 14 dzielnicy Wiednia, zm. 6 lutego 1918 w Wiedniu) – austriacki malarz i grafik, symbolista. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli secesji, przedstawiciel wiedeńskiego modernizmu.

Życiorys

Ojciec malarza Ernst (starszy) był złotnikiem-grawerem. Bracia Klimta mieli również zajęcia twórcze: Ernst (młodszy) zajmował się malarstwem historycznym oraz dekoracyjnym, Georg był cyzelatorem. Gustav był drugim z siedmiorga rodzeństwa.

Klimt studiował w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule (Szkole Sztuki Stosowanej). Pierwsze doświadczenie zawodowe zdobył wykonując różne prace dekoracyjne. Zajęcie to wraz z klimatem artystycznym rozwijającym się na przełomie wieków w Wiedniu odnalazło wyraz w dojrzałej twórczości artysty. Klimt stał się głównym inicjatorem dokonujących się przemian artystycznych, kiedy to w 1897 oficjalnie odrzucił kanony akademickie i wspólnie z innymi artystami założył Stowarzyszenie Artystów Austriackich – Secesję, z którą był związany do 1905.

Celem Klimta było stworzenie dzieła totalnego, absolutnego, tzn. wolnego od wszelkich konwencji, ograniczeń narzuconych przez akademickie koncepcje. Obrazy artysty są wyrazem nieograniczonej swobody twórczej, w pełni wyrażają bujność i złożoność epoki, w której dane było mu tworzyć. Jego prace stały się inspiracją dla wielu nowoczesnych artystów.

Portret „Adela Bloch-Bauer I”, zwany Złotą Adelą (1907), obraz, przy wykonaniu którego artysta zastosował złoto i srebro w płatkach[1], został sprzedany w 2006 roku spadkobiercy imperium kosmetycznego Ronaldowi S. Lauderowi za 135 mln $ – była to wówczas najwyższa kwota, jaką uzyskano za obraz[2]. Zanim został sprzedany przez krewną Adeli, Marię Altmann, prawowita właścicielka toczyła wieloletni proces o jego odzyskanie z rządem Republiki Austrii. Jak ustalił w 1998 roku dziennikarz śledczy Hubertus Czernin, dzieło to, zrabowane rodzinie Bloch Bauerów przez nazistów w 1941, wraz z wieloma innymi wisiało w Galerii Belvedere. Rząd Republiki Austrii odmówił oddania własności, co skutkowało procesem w amerykańskim Sądzie Najwyższym. Dzięki jego decyzji Maria Altmann odzyskała kilka obrazów Klimta[3]. Historia obrazu – która odbiła się szerokim echem w kręgach międzynarodowych, aktualizując nierozliczone zbrodnie nazizmu – została opisana przez amerykańską dziennikarkę Anne Marie O’Connor w książce Złota dama (polski przekład Tomasz Pichór, Wyd. W.A.B.[4]), a następnie zekranizowana pod tym samym tytułem przez Simona Curtisa[5].

W 2021 roku Francja zwraca spadkobiercom obraz „Krzewy różane pod drzewami”. Jak przekazała na konferencji francuska minister kultury Roselyne Bachelot, pierwotna właścicielka dzieła austriackiego artysty Gustava Klimta – Nora Stiasny, pochodząca ze znanej austriackiej rodziny żydowskiej – po aneksji Austrii przez nazistów w 1938 roku została zmuszona, by sprzedać obraz „Krzewy różane pod drzewami” po zaniżonej cenie. W 1942 roku Stiasny trafiła do obozu koncentracyjnego i zmarła. Obraz nabył sympatyzujący z nazistami handlarz dziełami sztuki i trzymał go aż do swojej śmierci. Francja, nieświadoma historii tego dzieła, ostatecznie kupiła go na aukcji dla swojego paryskiego Musée d’Orsay w 1980 roku – wyjaśniała minister. Teraz płótno zostanie zwrócone spadkobiercom[6].

Wybrane prace artysty

Wybrane prace

  • Portret Adeli Bloch-Bauer I – Złota Adela, 1907, Neue Galerie New York
    Portret Adeli Bloch-Bauer I – Złota Adela, 1907, Neue Galerie New York
  • Ślepiec, 1896, Leopold Museum
    Ślepiec, 1896, Leopold Museum
  • Portret Fritzy Riedler, 1906
    Portret Fritzy Riedler, 1906
  • Hope II (Nadzieja II) 1907–1908, Museum of Modern Art, New York City
    Hope II (Nadzieja II) 1907–1908, Museum of Modern Art, New York City
  • Danaë, 1907. kolekcja prywatna, Wiedeń
    Danaë, 1907. kolekcja prywatna, Wiedeń
  • Mäda Gertrude Primavesi, 1912, Metropolitan Museum of Art, New York City
    Mäda Gertrude Primavesi, 1912, Metropolitan Museum of Art, New York City
  • Eugenia Primavesi (1913–1914)
    Eugenia Primavesi (1913–1914)
  • Portret Hermine Gallii, 1904, National Gallery, London
    Portret Hermine Gallii, 1904, National Gallery, London
  • The Three Ages of Woman, 1905, Galleria Nazionale d’Arte Moderna, Rome
    The Three Ages of Woman, 1905, Galleria Nazionale d’Arte Moderna, Rome
  • Avenue in Schloss Kammer Park, 1912, Österreichische Galerie Belvedere, Vienna
    Avenue in Schloss Kammer Park, 1912, Österreichische Galerie Belvedere, Vienna
  • Girlfriends or Two Women Friends, 1916–1917 (Galerie Welz, Salzburg, zniszczony)
    Girlfriends or Two Women Friends, 1916–1917 (Galerie Welz, Salzburg, zniszczony)

Przypisy

  1. ↑ Czy Gustav Klimt bał się „Złotej Adeli”?, polskieradio.pl, 7 czerwca 2015 . (Audycja z cyklu Jest taki obraz).
  2. ↑ Złota Adela zdetronizowała wtedy Chłopca z fajką (1905) Pabla Picassa, obraz, który 5 maja 2004 roku został kupiony za 104 mln dolarów.
  3. ↑ Patricia Cohen, The Story Behind ‘Woman in Gold’: Nazi Art Thieves and One Painting’s Return (Published 2015), „The New York Times”, 30 marca 2015, ISSN 0362-4331 (ang.).
  4. ↑ Złota dama. Niezwykła opowieść o arcydziele Gustawa Klimta, portrecie Adeli Bloch-Bauer – Katalog Bibliotek Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach – Prolib Integro , integro.ciniba.edu.pl .
  5. ↑ Złota dama / Woman in Gold. .
  6. ↑ Po ponad 80 latach Francja zwróci rodzinie ofiary Holokaustu obraz Klimta. 2021-03-16. .

Bibliografia

Linki zewnętrzne