Hana Zagorová

W tym artykule zbadamy wpływ Hana Zagorová na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się na arenie międzynarodowej Hana Zagorová wzbudził ogromne zainteresowanie i wywołał niezliczone debaty w różnych obszarach, takich jak polityka, kultura, technologia czy nauka. W tym sensie proponujemy kompleksową analizę tego, jak Hana Zagorová zmienił sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do otaczającego nas świata. Na tych stronach będziemy badać zarówno pozytywne aspekty, jak i wyzwania, jakie Hana Zagorová stwarza dla naszego społeczeństwa, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego zjawiska.

Hana Zagorová
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 września 1946
Ostrawa-Pietrzkowice

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 2022
Praga

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarka

Odznaczenia
Medal Za Zasługi I stopnia (Czechy)
Strona internetowa

Hana Zagorová (ur. 6 września 1946 w Pietrzkowicach[1], zm. 26 sierpnia 2022[2]) – czeska piosenkarka.

W latach 1977–1985 dziewięciokrotnie wygrała kategorię żeńską w plebiscycie muzycznym Zlatý slavík[1].

Życiorys

Lata 60. XX wieku

Zagorová po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę w 1963 roku podczas konkursu wokalnego Hledáme nové talenty, gdzie towarzyszyła jej orkiestra Gustava Broma. W latach 1964–1968 studiowała, a następnie ukończyła studia aktorskie w Akademii Muzyki i Sztuk Scenicznych im. Janáčka w Brnie. W 1968 roku wydała swój pierwszy singiel „Prý jsem zýraná”. Pod koniec lat 60. zaczęła występować w telewizji i występowała z zespołem Flamingo. Śpiewała także w zespole Sodoma-Gomorrah oraz rozpoczęła współpracę z Orkiestrą Václava Zahradníka, z którą nagrała swoją pierwszą płytę Bludička (1970)[3]. Na płycie znalazł się jeden z jej największych hitów „Bludička Julie”.

Lata 70. XX wieku

Po przeprowadzce do Pragi Zagorová zaczęła nagrywać z Taneční Orchestre Československého Rozhlasu. W latach 1972–1974 była gościem Teatru Semafor, gdzie między innymi wcieliła się w postać Bludički, temat przewodni jej albumu z 1970 roku. Jej popularność wśród słuchaczy rosła i w latach 1974 i 1975 zdobyła brąz w konkursie muzycznym Zlaty slavík, następnie srebro w 1976, a od 1977 zdobywała złoto dziewięć razy z rzędu.

W 1977 r. podpisała słynną petycję „Antichart” sprzeciwiającą się Karcie 77[4].

Lata 80. XX wieku

W latach 80. Zagorová regularnie kręciła swój muzyczny program telewizyjny Dluhy Hany Zagorové. Występowała na wielu koncertach w kraju i za granicą, czasem nawet do 360 w ciągu roku. Była dobrze znana w Polsce, Niemczech i ZSRR. Współpracowała także z wieloma artystami zagranicznymi, m.in. z polską piosenkarką Ireną Jarocką.

W 1980 roku zagrała jedną z głównych ról w filmie muzycznym Hit w reżyserii Zdenka Podskalskiego[5].

Lata 90. XX wieku – XXI wiek

Po 1992 roku zaczęła ograniczać swoją aktywność zawodową. Jak sama mówi, „czuła, że ​​zaśpiewała już to, co miała zaśpiewać”. Poświęciła się swojemu nowemu mężowi, Stefanowi Margicie, którego poślubiła w tym samym roku. W tym okresie Zagorová napisała scenariusze do kilku programów telewizyjnych i wydała kompilacje swoich starszych piosenek.

W 2006 roku wydała tomik poezji Milostně.

W 2007 roku wystąpiła na scenie w musicalu Kuba Rozpruwacz Václava Patejdla, a dwa lata później w Mona Lisie Michala Davida.

W 2010 roku nadawca publiczny Telewizja Czeska i Supraphon opublikowały książkę biograficzną wraz z płytą DVD i CD zatytułowaną Legenda – Hana Zagorová – Málokdo ví.

W 2014 roku Zagorová zdobyła Diamentową Płytę Supraphon za 10,5 miliona sprzedanych płyt i wydała album Vyznání.

W 2022 roku została pośmiertnie odznaczona Medalem Za Zasługi I stopnia[6].

Życie prywatne

Hana Zagorová urodziła się i wychowała w regionie Ostrawy. Jej ojciec, Josef Zagora, był inżynierem budownictwa lądowego, a matka, Edeltruda, nauczycielką.

Pierwszym mężem Zagorovej był w latach 1986–1992 tancerz i mistrz baletu Vlastimil Harapes. Po rozwodzie w 1992 r. wyszła za mąż za słowackiego tenora Štefana Margitę.

W 2020 roku doświadczyła powikłań związanych z Covid-19[7].

Dyskografia

Albumy studyjne
  • Bludička (1971)
  • Cesta ke štěstí (1976)
  • Breviary of Love (1979)
  • …tobě, tebe, ti (1979)
  • Oheň v duši mé (1980)
  • Střípky (1981)
  • Světlo a stín (1982)
  • Mimořádná linka (1983)
  • Co stalo se stalo (1984)
  • Sítě kroků tvých (1985)
  • Náhlá loučení (1986)
  • Živá voda (1988)
  • Dnes nejsem doma (1990)
  • Rozhovor v tichu (1991)
  • Když nemůžu spát (1994)
  • Já? (1998)
  • Hanka (2001)
  • Navěky zůstane čas (2003)
  • Zloděj duší (2007)
  • Vyznání (2014)
  • O lásce (2016)
  • Já nemám strach (2018)

Przypisy

  1. ↑ a b Jaromír Tůma: Zagorová, Hana. Český hudební slovník osob a institucí . Centrum hudební lexikografie, 2009-03-10. . . (cz.).
  2. ↑ Ve věku 75 let zemřela zpěvačka Hana Zagorová , Deník N, 26 sierpnia 2022 (cz.).
  3. ↑ Hana Zagorová 1970 Bludička Julie. .
  4. ↑ Anticharta: Za nové tvůrčí činy ve jménu socialismu a míru | Domov | Lidovky.cz , lidovky.cz (cz.).
  5. ↑ Trhák. Zdenek Podskalský Filmové studio Barrandov. 1981-04-01. .
  6. ↑ Seznam vyznamenaných , hrad.cz .
  7. ↑ Národ strnul v šoku: Margita nechtěl, aby se vědělo, že Hanka umírá - AHA.cz , Ahaonline.cz .

Linki zewnętrzne