Hans Adolph Brorson

W tym artykule zbadamy temat Hans Adolph Brorson z różnych perspektyw w celu analizy i zrozumienia jego znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie. Hans Adolph Brorson jest dziś tematem niezwykle aktualnym, ponieważ wpływa na wiele aspektów codziennego życia i odgrywa fundamentalną rolę w rozwoju osobistym, zawodowym i społecznym. Poprzez szczegółową analizę zajmiemy się różnymi aspektami Hans Adolph Brorson, badając jego implikacje, wyzwania i możliwości. Podobnie zagłębimy się w badania i studia, które oferują głębszy wgląd w Hans Adolph Brorson i jego wpływ w różnych kontekstach. Mamy nadzieję, że ten artykuł przedstawia wzbogacające i stymulujące spojrzenie na Hans Adolph Brorson, zachęcając do debaty i refleksji na ten bardzo istotny temat.

Hans Adolph Brorson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1694
Randerup

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1764
Ribe

Miejsce pochówku

Katedra w Ribe

Biskup Ribe
Okres sprawowania

1741–1796

Wyznanie

protestantyzm

Kościół

ewangelickie

Hans Adolph Brorson (ur. 20 czerwca 1694 w Randerup, zm. 3 czerwca 1764 w Ribe) – duński biskup, autor hymnów religijnych, propagator pietyzmu.

Życiorys

Brorson należał do rodziny o tradycjach klerykalnych, obaj jego bracia byli pastorami. Hans Adolf opublikował pierwsze hymny w 1732, gdy był pastorem we wschodniej Jutlandii. Najważniejszym jego utworem jest zbiór aforyzmów religijnych na różne okazje pod tytułem Troens rare klenodie (1739; „Rzadkie klejnoty wiary”). Prócz własnych utworów było tam wiele tłumaczeń utworów niemieckojęzycznych, zaś 82 hymny były jego własnymi.

Został biskupem Ribe w roku 1741, gdzie pozostał do końca życia. Jego sukcesy jako administratora parafii przetykały się z przykrościami osobistymi; jego syn był szalony, a pierwsza żona szybko zmarła. Zmartwienia te są widoczne w jego drugim zbiorze poetyckim, Svanesang („Łabędzi Śpiew”), opublikowanym pośmiertnie w 1765 roku.

Warto też wspomnieć jego hymn pogrzebowy Her vil ties („Wszystko będzie ciche”).

Epoka romantyzmu wydobyła jego dzieła z częściowego zapomnienia w jaki się znalazły pod koniec XVIII wieku.