W dzisiejszym świecie Harakiri (film) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na codzienne życie ludzi, Harakiri (film) zapewnia fascynujący scenariusz, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule podjęto próbę analizy różnych aspektów związanych z Harakiri (film), a także przedstawienia kompleksowej wizji, która pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego pochodzenie, ewolucję, wyzwania i możliwe rozwiązania, aby zaoferować kompletną perspektywę, która zachęca do refleksji i debaty wokół Harakiri (film).
![]() | |
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
16 września 1962 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
135 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Shinobu Hashimoto |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Yoshio Miyajima |
Scenografia |
Jusho Tōda |
Montaż |
Hisashi Sagara |
Dystrybucja |
Shōchiku |
Harakiri (jap. 切腹 Seppuku) – japoński film samurajski z 1962 roku w reżyserii Masakiego Kobayashiego. Zdjęcia kręcono w Kioto.
Akcja filmu rozgrywa się pomiędzy 1619 a 1630 rokiem, w okresie Edo, podczas rządów shōgunów z rodu Tokugawa. Film opowiada historię rōnina o imieniu Hanshirō Tsugumo, który po utracie swojego pana nie popełnia seppuku, jak nakazuje obyczaj, ale opiekuje się córką i wnukiem – rodziną swojego zięcia, który został zmuszony do popełnienia rytualnego samobójstwa.
Film przedstawia negatywne cechy ówczesnego systemu feudalnego oraz krytycznie odnosi się do cech i postępowania daimyō oraz innych wysoko postawionych obywateli. Popełnienie seppuku uważane było za jedyny sposób na ocalenie splamionego honoru.
W 1963 roku film został nominowany do głównej nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes. Pojedynek o Złotą Palmę przegrał z Lampartem, zdobył jednak Specjalną Nagrodę Jury.