Heinrich Gustav Magnus

Wygląd przypnij ukryj Heinrich Gustav Magnus

Data i miejsce urodzenia	2 maja 1802 Berlin
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1870 Berlin
Zawód, zajęcie	chemik, fizyk
Narodowość	niemiecka
Tytuł naukowy	Prof. Dr. phil. nat.
Alma Mater	Berliner Universität
Uczelnia	Friedrich-Wilhelms-Universität
Stanowisko	profesor

Heinrich Gustav Magnus (ur. 2 maja 1802 w Berlinie, zm. 4 kwietnia 1870 tamże) – niemiecki chemik, fizyk i technolog, współzałożyciel Deutsche Physikalische Gesellschaft i Deutsche Chemische Gesellschaft.

Od roku 1834 był profesorem Uniwersytetu Berlińskiego. W dziedzinie chemii odkrył m.in. pierwszą kompleksową sól platyny – , zwaną „solą Magnusa” lub „zieloną solą Magnusa”, badał właściwości telluru i selenu, zajmował się procesem absorpcji gazów we krwi, dyfuzją wodoru, pomiarami współczynników rozszerzalności cieplnej powietrza w wysokich temperaturach. Jego najbardziej znanym osiągnięciem w dziedzinie fizyki było wykazanie występowania siły nośnej na bryle (np. walcu) obracającej się wokół osi poprzecznej do kierunku przepływu strumienia płynu, w którym się znajduje („efekt Magnusa”).

Życiorys

Heinrich Gustav Magnus studiował chemię, fizykę i technologię na Berliner Universität w latach 1822–1827, które zakończył w roku 1827 na podstawie pracy dyplomowej na temat „De Tellurio”. Kolejne dwa lata (1827-1829) spędził w Akademii Nauk w Sztokholmie, studiując chemię u Jacoba Berzeliusa. Habilitację w dziedzinie fizyki i technologii otrzymał w roku 1831.

W kolejnych latach pracował dydaktycznie i naukowo w berlińskim Friedrich-Wilhelms-Universität jako:

• 1831–1834 – privatdozent fizyki (w roku 1833 utworzył kolekcję materiałów dydaktycznych),
• 1834–1844 – profesor nadzwyczajny fizyki (w roku 1843 ustanowił Physikalischen Kolloquiums),
• 1844–1869 – profesor zwyczajny fizyki.

Na uczelni pełnił funkcje:

• dziekana Wydziału Filozofii w latach 1847–1848, 1858–1859 i 1863–1864,
• rektora Friedrich-Wilhelms-Universität w latach 1861–1862.

W latach 1863–1870 tworzył laboratorium fizyczne we własnym domu. Przeszedł na emeryturę w roku 1869, rezygnując z pracy na uczelni.

W latach 1840–1870 był członkiem Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie (pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Finansów), a w roku 1845 był współzałożycielem Deutsche Physikalische Gesellschaft, w którym założył sekcję fizyczną Kolloquium). Analogiczne stowarzyszenie chemików – Deutsche Chemische Gesellschaft – współtworzył w roku 1867.

Publikacje (wybór)

Heinrich Gustav Magnus jest autorem m.in.:

• 1827 – De tellurio,
• 1836 – De vi ancorae in electromagnete et Chalybomagnete,
• 1843 – Über die Ausdehnung der Gase durch die Wärme, Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften in Berlin,
• 1845 – De respiratione: programma … numeris professionis ordinariae in facultate philosophica auspicandi gratia, Universitätsschriften Berlin, wyd. Uniwersytet w Gandawie
• 1850 – Über die Bewegung der Flüssigkeiten Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften in Berlin,
• 1852 – Ueber thermoelectrische ströme, wyd. K. Preussische Akademie der Wissenschaften,
• 1854 – Ueber rothen und schwarzen Schwefel, Annalen der Physik Volume 168, Issue 6, pages 308–323,
• 1859 – Hydraulische Untersuchungen: Zweiter Theil, wyd. Barth,
• 1860 – Ueber die Abweichung der Geschosse …, wydanie 2, wyd. Dümmler,
• 1861 – Ueber die Verbreitung die Wärme in den Gasen Poggendorff's Annalen, wyd. A.W. Schade,
• 1862 – Festrede auf der Universität zu Berlin (Heinrich Gustav Magnus, Friedrich Wilhelm, Preußen, König, III.),
• 1862 – Über die Fortschritte auf dem Gebiete der Naturwissenschaften,
• 1864 – Über Wärmestrahlung.
• 1864 – Ueber den Einfluss der Zusammensetzung der Bronzen auf die Erlangung einer schönen grünen Patina,
• 1866 – Ueber den Einfluss der Absorption der Wärme auf die Bildung des Thaus, wyd. A.W. Schade,
• 1866 – Ueber die Polarisation der ausgestrahlten Wärme und ihren Durchgang durch parallele Platten, Annalen der Physik und Chemie, wyd. A.W. Schade,
• 1866 – Ueber die Polarisation der ausgestrahlten Wärme und ihren Durchgang parallele Platten, wyd. A.W. Schade,
• 1867 – Ueber den Einfluss der Vaporhäsion bei Versuchen über Absorption der Wärme, wyd. A.W. Schade,
• 1868 – Ueber die Polarisation der Wärme von 100 C. und die Bewegung bei der Wärmeleitung, wyd. A.W. Schade,
• 1870 – Über Emission, Absorption und Reflexion der bei niederer Temperatur ausgestrahlten Wärmearten, Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften in Berlin, wyd. Dümmler.

Przypisy

1. ↑ Magnus Heinrich Gustav, Encyklopedia PWN  .
2. ↑ a b Deutsche Physikalische Gesellschaft. Strona internetowa Wissenschaftliche Sammlungen an der Humboldt-Universität . www.sammlungen.hu-berlin.de. . . (niem.).
3. ↑ a b Deutsche Physikalische Gesellschaft. www.dpg-physik.de. s. Strona internetowa stowarzyszenia. . . (niem.).
4. ↑ a b Deutsche Chemische Gesellschaft. Strona internetowa Wissenschaftliche Sammlungen an der Humboldt-Universität . www.sammlungen.hu-berlin.de. . . (niem.).
5. ↑ a b Deutsche Chemische Gesellschaft. Strona internetowa stowarzyszenia . www.gdch.de. . (niem.).
6. ↑ a b Walter Caseri. Derivatives of Magnus’ Green Salt. „Platinum Metals Rev.”. 48 (3), s. 91–100, 2004. DOI: 10.1595/147106704x1504. 
7. ↑ a b George B. Kauffman. Gustav Magnus and his Green Salt. „Platinum Metals Rev.”. 20 (1), s. 21–24, 1976. . (ang.). 
8. ↑ Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza. W: Wielka Encyklopedia Powszechna PWN. T. 6: Kant-Mam. Warszawa: Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, 1968, s. 781.
9. ↑ a b c d e Biografie, Gustav Magnus. Strona internetowa Wissenschaftliche Sammlungen an der Humboldt-Universität . www.sammlungen.hu-berlin.de. . (niem.).
10. ↑ inauthor: Heinrich Gustav Magnus. Google books > Search . www.google.com. .

Linki zewnętrzne

• Magnus, Gustav von; Physiker, Chemiker, 2.5.1802 Berlin – 5.4.1870 Berlin na: www.deutsche-biographie.de
• Heinrich Gustav Magnus; Rektor der Friedrich-Wilhelms-Universität zu Berlin 1861/1862 na: www.hu-berlin.de
• Magnus, Heinrich Gustav w: Jewish Encyclopedia
• Aus Jac. Berzelius' und Gustav Magnus' Briefwechsel in den Jahren 1828-1847 w: archive.org
• informacje: Heinrich Gustav Magnus w: Google books

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000055115404
• VIAF: 46863343
• LCCN: nr96033164
• GND: 118576178
• BnF: 12487199n
• SUDOC: 034079580
• NKC: nlk20010097093
• NTA: 133348504
• PLWABN: 9810669738205606
• J9U: 987007504412305171
• CONOR: 315392355

Encyklopedia internetowa:

• PWN: 3936145
• Treccani: heinrich-gustav-magnus
• БРЭ: 2154336
• NE.se: gustav-magnus
• SNL: Gustav_Magnus
• Catalana: 0039200
• identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 38070