W tym artykule chcemy poruszyć kwestię Heinrich Hoffmann (fotograf), która w ostatnich latach zyskała duże znaczenie. Heinrich Hoffmann (fotograf) to temat, który wzbudził zainteresowanie zarówno społeczności naukowej, jak i ogółu społeczeństwa, ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. W tym artykule będziemy badać różne aspekty związane z Heinrich Hoffmann (fotograf), od jego pochodzenia i ewolucji, aż po jego dzisiejszy wpływ. Zagłębimy się w jego implikacje zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym, analizując jego znaczenie w obszarach tak różnorodnych, jak gospodarka, technologia, zdrowie, kultura i środowisko. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się zaoferować wszechstronną perspektywę, która pozwala nam zrozumieć dzisiejsze znaczenie i złożoność Heinrich Hoffmann (fotograf).
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
12 września 1885 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 grudnia 1957 |
Zawód, zajęcie |
fotograf, wydawca |
Heinrich Hoffmann (ur. 12 września 1885 w Fürth, zm. 16 grudnia 1957 w Monachium) – niemiecki fotograf[1], jedna z bliskich osób i oficjalny fotograf Adolfa Hitlera[2].
Urodził się w Bawarii, pochodził z rodziny o tradycjach fotograficznych[3]. Karierę rozpoczął od pracy w sklepie fotograficznym swojego ojca, pracując po lekcjach. Po wybuchu I wojny światowej (1914) wstąpił do bawarskiej armii, gdzie dokumentował fotografiami działania wojenne. Jego pierwszy album ze zdjęciami został opublikowany po wojnie w 1919[4], pod tytułem Ein Jahr Bayrische Revolution im Bilde.
W 1919 poznał Adolfa Hitlera, początkującego polityka[4]. W 1920 Hoffmann wstąpił do Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników[1]. Szybko zaprzyjaźnił się z Hitlerem i został jego oficjalnym fotografem[2]. Wszedł do małego kręgu najbliższych współpracowników Hitlera, który często odwiedzał dom Hoffmannów w Monachium. Hoffmann woził Hitlera do domu XIX-wiecznego kompozytora Richarda Wagnera w Bayreuth, gdzie Hitler spotykał się z Winifred Wagner, synową kompozytora[4]. Efektem stałej obecności Hoffmanna w otoczeniu führera (m.in. jeździł z nim na front podczas II wojny światowej) było ok. 2,5 miliona zdjęć[2]. Jego dzieła były publikowane jako pocztówki, plakaty, znaczki pocztowe oraz ilustracje gazet, książek i albumów. Hoffmann miał prawo wyłączności do sprzedaży wszystkich portretów wodza, stworzył też dobrze prosperujące wydawnictwo albumowe[1]. Dzięki tej umowie zarobił miliony, ale krocie zarabiał również Hitler, ponieważ otrzymywał 10% przychodu ze sprzedaży[5].
Pracownicą zakładu fotograficznego Hoffmanna Photohaus w Monachium była Eva Braun, która w 1929 poznała w nim Adolfa Hitlera[6] i została jego towarzyszką życia, a później żoną[7]. Hoffmann zapoznał z Hitlerem również doktora Theo Morella, który został jego osobistym lekarzem[8].
Hitler podzielał gust malarski Hoffmanna i zlecił mu selekcję obrazów zgłaszanych do Wielkiej Wystawy Sztuki[4]. W 1938 Hoffmann otrzymał tytuł profesorski, w styczniu 1940 został posłem do Reichstagu[2] z okręgu wyborczego Düsseldorf Ost[4]. Po zakończeniu II wojny światowej został internowany przez Amerykanów, następnie w 1947 skazany przez sąd denazyfikacyjny na 10 lat obozu pracy, zakaz wykonywania zawodu[1] i przepadek mienia[2]. Został zwolniony w 1950. Jego apelacja w sprawie wyroku wydanego przez Izbę Orzekającą została uznana w 1956[1]. Zmarł w Monachium rok później, w wieku 72 lat. Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Monachium.
Jego córka Henriette (1913–1992) była żoną Baldura von Schiracha, przywódcy nazistowskiego Hitlerjugend[4]. Rozwiedli się w 1950, w czasie pobytu Schiracha w więzieniu.