W dzisiejszym artykule dogłębnie zgłębimy temat Hel Bór, analizując jego znaczenie w różnych kontekstach i jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków po ewolucję w czasie, Hel Bór był przedmiotem badań i debat, wpływając na myśl i kulturę popularną. Poprzez wyczerpującą analizę zajmiemy się różnymi aspektami tworzącymi Hel Bór, badając jego wpływ na różne obszary życia codziennego. Naszym celem jest przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Hel Bór, dostarczając naszym czytelnikom wzbogacającego i nowego spojrzenia na ten temat, wykorzystując dane, badania i istotne informacje.
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Lokalizacja | |
Data otwarcia |
1927[1] |
Data zamknięcia |
1979 |
Poprzednie nazwy |
Bór (1927-1933, 1957-1967, 1970-1979)[1] |
Dane techniczne | |
Liczba peronów |
1 |
Liczba krawędzi peronowych |
1 |
Kasy |
|
Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Helu ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu puckiego ![]() | |
![]() |
Hel Bór – zlikwidowany w 1979 przystanek kolejowy w Helu (Borze), w województwie pomorskim, w Polsce. Przystanek znajdował się w pobliżu bazy Marynarki Wojennej.
Przystanek Hel Bór znajdował się na północ od miasta Hel, około 600 metrów od drogi wojewódzkiej 216[2]. W pobliżu stacji znajdowała się baza Marynarki Wojennej w Rejonie Umocnionym Hel[3].
W 1918 Polska odzyskała niepodległość. Granice na Pomorzu ustalono dopiero w 1920. Wówczas linia kolejowa z Redy do Pucka znalazła się w Polsce. Stacja w Pucku była najbliżej morza położonym obiektem na sieci PKP, dlatego zbudowano w Pucku tymczasowy port wraz z bocznicą kolejową[4].
W 1921 rozpoczęto budowę linii na Mierzei Helskiej[5]. Linia została częściowo wybudowana na drodze kołowej, co spowodowało tymczasowe odcięcie Helu od sieci drogowej. Dopiero w 1923 PKP ostatecznie odbudowały zniszczoną drogę[6]. Budowa dworców w miejscowościach nadmorskich trwała jeszcze do końca lat 20.[7]
W XX-leciu międzywojennym linia ta była obsługiwana przez parowozy OKl27, kursujące na trasie Gdynia – Puck – Gdynia oraz opalane olejem parowozy Tp3, które obsługiwały trasę Puck – Hel – Puck[8]. Pod koniec lat 30. na Hel zaczęły docierać pociągi dalekobieżne z Warszawy oraz południa Polski[9].
Rozwój kolei spowodował rozwój gospodarczy na Mierzei Helskiej, powodując, że dotychczas rybackie wioski przeistaczały się w kurorty oblegane latem przez turystów z pozostałej części Polski[10].
W PRL ze względu na duże znaczenie militarne Helu, dostęp turystów do Helu był ograniczony. Mogli oni przyjeżdżać do miasta tylko koleją[5].
W 1979 zaprzestano korzystania z przystanku Hel Bór[1].
Stacja leży na linii kolejowej nr 213 łączącej Redę z Helem. Linia jest jednotorowa, normalnotorowa, niezelektryfikowana[5].
Od 1979 pociągi kursują przez przystanek bez zatrzymywania się[1].
Hel Bór | ||
Linia 213 Reda – Hel (55,75 km) | ||
![]() ![]() ![]() odległość: 4,746 km
|
![]() |
odległość: 5,919 km
|