Henryk Brun

Obecnie Henryk Brun to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z ciągłą ewolucją technologii i nieograniczonym dostępem do informacji, Henryk Brun stał się centralnym punktem debat, dyskusji i analiz we wszystkich obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę polityczną, gospodarczą, społeczną czy kulturową, Henryk Brun jest w taki czy inny sposób obecny w naszym codziennym życiu. To temat, który budzi pasje, różnorodne opinie i porusza tłumy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Henryk Brun, analizując jego wpływ, ewolucję i dzisiejsze znaczenie.

Henryk Brun
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1888
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1940
Palmiry

Poseł II kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1928
do 1930

Przynależność polityczna

BBWR

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons
Tablica upamiętniająca Henryka Bruna na grobie rodzinnym, cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie

Henryk Stanisław Brun (ur. 15 kwietnia 1888 w Warszawie, zm. 21 czerwca 1940 w Palmirach) – polski przemysłowiec, poseł na Sejm RP z ramienia BBWR, Prezes Stowarzyszenia Kupców Polskich i Naczelnej Rady Zrzeszeń Kupiectwa Polskiego.

Rodzina

Syn Stanisława Gustawa i Marii ze Speissów (1859-1937). Obie rodziny należały do burżuazji warszawskiej wyznania ewangelicko-augsburskiego (luterańskiego).

Jego pierwszą żoną była Zofia z d. Sznuk 1 voto Zarębska (1889-1935). Jego drugą żoną była Julia z d. Cerawska (1894-1973). Bywa często mylony ze swoim starszym bratem Stefanem Henrykiem (1880-1973).[1]

Życiorys

Ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Dreźnie. W 1920 jako ochotnik wstąpił do artylerii konnej i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Był współwłaścicielem firmy „Krzysztof Brun i Syn” i Towarzystwa Przemysłowo-Handlowego „Block i Brun”. Pełnił funkcję prezesa zarządu Fabryki Wyrobów Metalowych „Pelikan SA”. Równocześnie wchodził w skład zarządu fabryki „Wulkan SA”, Towarzystwa dla Handlu Rurami, był członkiem Rady Banku Polskiego. Od 1928 członek sekcji ds. gospodarczych i sekcji ds. samorządowych i administracyjnych Regionalnej Grupy BBWR w Warszawie. Będąc wiceprezesem Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie zainicjował powstanie Instytutu Praktycznej Wiedzy Handlowej im. Senatora Stanisława Gustawa Bruna. W 1936 został wybrany na prezesa Stowarzyszenia Kupców Polskich w Warszawie i jednocześnie prezesa Rady Naczelnej Zrzeszeń Kupiectwa Polskiego. Rok później został przewodniczącym Kongresu Kupiectwa Polskiego. W 1937 wszedł w skład prezydium Sektora Miejskiego OZN. We wrześniu 1939 został kierownikiem Wydziału Gospodarczego Komendy Głównej Straży Obywatelskiej.

Aresztowanie i śmierć

Henryka Brun uwięziono 11 kwietnia 1940 ponieważ będąc reprezentantem polskich sfer gospodarczych odmówił podpisania zgody na „niewymuszone” opodatkowanie na rzecz hitlerowskich Niemiec i przekazania „darowizny” warszawskich ewangelików na budowę domu wypoczynkowego SS lub też na Niemiecki Czerwony Krzyż[2]. Przebywał na Pawiaku[3].

Zginął zamordowany przez Niemców podczas akcji eksterminacji polskiej inteligencji, tzw. Zbrodni w Palmirach[4]. Jego grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie przy ul. Młynarskiej (aleja 24, grób 5)[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Katalog główny BS - Full View of Record , bs.sejm.gov.pl .
  2. ↑ Konstanty Turowski, W obronie czci, Tygodnik Powszechny, nr 42(135)/1947, s. 2.
  3. ↑ Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 347.
  4. ↑ Biogram
  5. ↑ śp. HENRYK STANISŁAW BRUN
  6. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za zasługi na polu organizacji życia kupiectwa”.
  7. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy zawodowej w handlu”.

Bibliografia

  • Dzwonkowski Włodzimierz, Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1927, Warszawa 1928.

Linki zewnętrzne