Henryk Ciemięga

W całej historii Henryk Ciemięga był tematem wielkiego zainteresowania i kontrowersji. Od samego początku Henryk Ciemięga przyciąga uwagę naukowców, artystów i ogółu ciekawskich. Jego wpływ na społeczeństwo i codzienne życie ludzi jest niezaprzeczalny, powodując ciągłe debaty i refleksje. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Henryk Ciemięga, analizując jego wpływ na różnych polach i jego ewolucję w czasie. Dodatkowo sprawdzimy, w jakim stopniu Henryk Ciemięga jest nadal aktualny i jak będzie nadal wywierał wpływ w przyszłości.

Henryk Ciemięga
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1878
Siemianowice

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1932
Katowice

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Witaj Polsko (1919)
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Henryk Ciemięga (ur. 19 stycznia 1878 w Siemianowicach, zm. 22 lutego 1932 w Katowicach) – polski poeta ludowy, drukarz, zecer, działacz narodowy i społeczny, redaktor „Gazety Ludowej”.

Życiorys

Urodził się 19 stycznia 1878 roku w Siemianowicach (późniejsze Siemianowice Śląskie)[1][2][3]. Był samoukiem. Zawodu drukarza uczył się w „Katoliku”, a potem w niemieckiej drukarni Böhma w Katowicach[3]. Następnie jako zecer pracował w różnych drukarniach na terenie Górnego Śląska[4]. Od 1896 roku[3] był członkiem gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” w Bogucicach[2]. W 1901 roku objął zarząd drukarni „Górnoślązaka”, a w 1903 roku uwięziono go za działalność propolską[3].

W 1904 roku zamieszkał w Załężu (późniejsza część Katowic)[2]. W 1906 roku założył tam Towarzystwo Polsko-Katolickie „Jedność” i przez kilka lat był jego prezesem. Założył także amatorski zespół teatralny[5], a w 1909 roku pełnił funkcję prezesa tamtejszego Polskiego Komitetu Wyborczego[6].

27 grudnia 1910 roku wziął udział w zebraniu Spółki Wydawniczej „Polak”, na którym powołano Spółkę Wydawniczą „Gazeta Ludowa”[4]. 27 stycznia 1920 roku został postawiony przed sądem ławniczym w Katowicach i oskarżony o obrazę policji w numerach 97 i 150 „Gazety Ludowej”[7]. Pracownikiem redakcji „Gazety Ludowej” był do 1924 roku, a następnie pracował jako korektor w redakcji „Polonii”[2].

Zmarł 22 lutego 1932 roku w Katowicach[2][6].

Twórczość

Od 1898 roku współpracował z górnośląskimi i pozaregionalnymi czasopismami i gazetami, m.in. z poznańską „Pracą”, krakowskim „Polakiem”, i „Dziennikiem Berlińskim”, podejmując w korespondencjach i artykułach publicystycznych sprawy regionu[6].

Pisał również wiersze, przeważnie okolicznościowe. Cechowały się radykalną frazeologią społeczną i patriotyzmem[6]. Własnym sumptem wydał zbiór pieśni Z robotniczych piersi (1918)[3].

Wiersze patriotyczne ogłaszał w czasie powstań śląskich i plebiscytu na łamach „Głosów znad Odry” – m.in. Hołd Matce Boskiej, W kościele (1919), Szczęśliwy górnik (1920) czy W rocznicę połączenia (1920). Wierszem Witaj Polsko (1919), znanym także jako piosenka z melodią Stanisława Bienioska, uczcił odzyskanie niepodległości przez Polskę[6].

Życie prywatne

Pochodził z rodziny maszynisty kolejowego i uczestnika powstania styczniowego Walentego oraz Eufemii z Włoków. Z rodziny wyniósł ukształtowaną polską świadomość narodową oraz dobrą znajomość historii i języka polskiego[4].

W 1900 roku poślubił Franciszkę Jesionkównę[6], działaczką narodową[8].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Maria Jadwiga Minakowska: Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego. Henryk Ciemięga. www.sejm-wielki.pl. . (pol.).
  2. ↑ a b c d e Steuer 2025 ↓, C. Ciemięga Henryk.
  3. ↑ a b c d e Snoch 2004 ↓, s. 56.
  4. ↑ a b c Kantyka i Zieliński 1981 ↓, s. 67.
  5. ↑ 150 lat Katowic. Jak ołowiane żołnierzyki z Załęża zagroziły Rzeszy. Gazeta Wyborcza . katowice.wyborcza.pl, 2015-11-01. . (pol.).
  6. ↑ a b c d e f Kantyka i Zieliński 1981 ↓, s. 68.
  7. ↑ Glensk 1990 ↓, s. 54.
  8. ↑ Steuer 2025 ↓, C. Ciemięgowa Franciszka.
  9. ↑ Odznaczenie działaczy górnośląskich, „Polonia”, 3 (200), Spółka Wydawnicza "Polonia", 23 lipca 1926, s. 5 (pol.).

Bibliografia