Henryk Zimny
Dziś Henryk Zimny jest tematem ogólnego zainteresowania, który staje się coraz bardziej istotny w społeczeństwie. Jej wpływ rozciąga się na różne obszary, od polityki po kulturę popularną, wywołując ciągłe debaty i refleksje. Znaczenie Henryk Zimny polega nie tylko na jego obecnym wpływie, ale także na jego wartości historycznej i znaczeniu dla przyszłości. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Henryk Zimny, analizując jego wpływ w różnych kontekstach i przedstawiając kompleksowe spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak istotny.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: ekologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1962 – nauki przyrodnicze |
| Habilitacja |
1966 – nauki rolnicze |
| Profesura |
1976 |
| nauczyciel akademicki | |
| uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1956-2000 |
| uczelnia |
Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania w Warszawie |
| Okres zatrudn. |
2000-2015 |
Henryk Stanisław Zimny (ur. 24 stycznia 1928 w Suwałkach[1], zm. 19 lutego 2022[2][3]) – polski profesor nauk przyrodniczych, biolog i specjalista w zakresie ekologii, nauczyciel akademicki
Życiorys
Podczas II wojny światowej w latach 1942-1945 był żołnierzem "Szarych Szeregów"[4]. W 1951 ukończył studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z dyplomem magistra biologii[5]. W 1962 został doktorem nauk przyrodniczych w macierzystej uczelni. W 1966 otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych na SGGW w Warszawie. W 1976 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk rolniczych, a w 1986 – tytuł profesora zwyczajnego nauk przyrodniczych[4]. W latach 1956-2000 był nauczycielem akademickim w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na Wydziale Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu w Katedrze Ochrony Środowiska. Przez 3 kadencje (1970-1981) był prodziekanem Wydziału Ogrodniczego SGGW. Pełnił funkcję przewodniczącego Państwowej Rady Ochrony Środowiska (1981-1984)[1].
Opublikował 320 prac naukowych, w tym 10 książek[1]. Wypromował 9 doktorów.
W latach 2000-2015 był zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego na Wydziale Ekologii i na Wydziale Architektury Wyższej Szkoły Ekologii i Zarządzania w Warszawie[5].
Był żonaty z Jadwigą Zimny (1928–2013), doktorem biologii, wykładowcą SGGW i nauczycielem Liceum im. Marii Konopnickiej w Warszawie, która 24 października 2013 zginęła w wypadku drogowym, potrącona przez samochód prowadzony przez dyplomatę z Kuwejtu. Małżonkowie byli bezdzietni[6].
Wybrane publikacje
- Wybrane zagadnienia z ekologii. SGGW Warszawa 1997. ISBN 83-000-272-46
- Ekologia miasta. ARW Arkadiusz Grzegorczyk Warszawa 2005, 233 ss. ISBN 83-89961-30-X
- Ekologiczna ocena stanu środowiska. Bioindykacja i biomonitoring. ARW Arkadiusz Grzegorczyk Warszawa 2006, 264 ss. ISBN 83-899-618-22
- Ekologia wnętrz. Zdrowy dom, zdrowe mieszkanie, zdrowi ludzie. ARW Arkadiusz Grzegorczyk Warszawa 2010, 198 ss., ISBN 83-758-500-39
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1986)[1]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[2]
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Medal 40-lecia Polski Ludowej[4]
- Odznaka Honorowa 'Za zasługi dla Warszawy'[4]
Przypisy
- ↑ a b c d Krzysztof Pikoń, Krystyna Pikoń, Agnieszka Sokołowska. Złota księga nauk przyrodniczych 2009. Wyd. Mastermedia Helion Gliwice 2009, s. 397, ISBN 978-83-926326-2-7
- ↑ a b c d Żegnamy prof. Henryka Zimnego na stronie internetowej Akademii Techniczno-Artystycznej (dostęp 14.10.2024)
- ↑ Henryk Zimny, Warszawa, 04.03.2022 - pozostałe , wyborcza.pl (pol.).
- ↑ a b c d Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Wyd. Interpress Warszawa 1993, s. 848. ISBN
- ↑ a b Prof. dr hab. Henryk Stanisław Zimny na portalu LUDZIE NAUKI (dostęp 14.10.2024)
- ↑ Piotr Machajski. Dyplomata z Kuwejtu zabił pieszą. Jest bezkarny, bo chroni go immunitet. „Gazeta Wyborcza” z 26 lutego 2014 (dostęp 14.10.2024)