Herbert Szendzielorz
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Herbert Szendzielorz. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy też szukasz informacji po raz pierwszy, ten artykuł ma na celu dostarczenie Ci głębszej wiedzy na ten temat. Od wpływu na społeczeństwo po zastosowania w świecie rzeczywistym – zbadamy wszystkie istotne aspekty, które sprawiają, że Herbert Szendzielorz jest tematem interesującym osoby w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Przygotuj się na pełną i szczegółową analizę, która pozwoli Ci lepiej zrozumieć Herbert Szendzielorz.
| |||||||||||||
| Data urodzenia |
1922 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
2 stycznia 1990 | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Herbert Szendzielorz (ur. 16 listopada 1922 w Krywałdzie (Knurów), zm. 2 stycznia 1990 w Knurowie) – polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem, startujący także w skoku o tyczce.
Dwukrotny medalista mistrzostw Polski w rzucie oszczepem: (złoto w 1949, brąz w 1947), w 1947 wywalczył także brąz w skoku o tyczce.. Reprezentant kraju w meczu międzypaństwowym przeciwko Rumunii w 1949 (był to pierwszy po II wojnie światowej lekkoatletyczny mecz reprezentacji Polski). Bronił barw Lignozy Krywałd (1945–1948) i Unii Krywałd (od 1949). Rekord życiowy: 60,73 (22 kwietnia 1951, Katowice).
Bibliografia
- Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Rzut oszczepem mężczyzn.. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960, wyd. Warszawa 2014
