Hipolit Łossowski

W dzisiejszym świecie Hipolit Łossowski stał się tematem bardzo interesującym i istotnym. Niezależnie od tego, czy chodzi o naukę, dyskusje polityczne czy życie codzienne, Hipolit Łossowski przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli. Jej wpływ na różne aspekty życia społecznego sprawia, że ​​jest to temat warty analizy i refleksji. W tym artykule zbadamy różne wymiary Hipolit Łossowski, od jego pochodzenia po konsekwencje w teraźniejszości i przyszłości. Poprzez różne perspektywy i opinie staramy się rzucić światło na ten temat i pogłębić zrozumienie jego znaczenia i konsekwencji.

Hipolit Łossowski
Ilustracja
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1881
Nowogród Siewierski

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1925
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1900–1925

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Formacja

Carskie Siły Powietrzne
Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

I Korpus Polski w Rosji

Stanowiska

d-ca Wojsk Lotniczych przy Naczelnym Dowództwie,
inspektor Wojsk Lotniczych, d-ca Brygady Lotniczej,
szef służby aeronautycznej Dowództwa Okręgu I Korpusu,
kierownik Centralnych Zakładów Lotniczych

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska
I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons
Pierwsze Dowództwo Wojsk Lotniczych w grudniu 1918; w centrum ppłk Hipolit Łossowski

Hipolit Łossowski (ur. 9 lipca?/21 lipca 1881 w Nowogrodzie Siewierskim, zm. 10 lutego 1925 w Warszawie)[1] – generał brygady Wojska Polskiego, pilot balonów sterowych, twórca wojsk balonowych II RP.

Życiorys

Był synem Michała Tomasza (rejenta) i Leontyny z Sokołowskich. W czerwcu 1900 zdał egzamin dojrzałości w III Korpusie Kadetów w Moskwie. Służył w Armii Imperium Rosyjskiego jako podporucznik, m.in. w czasie wojny z Japonią. Ukończył później Oficerską Szkołę Aeronautyczną i pracował w niej jako instruktor pilotażu sterowców. W czasie I wojny światowej był zastępcą dowódcy sterowca Albatros, pomocnikiem dowódcy aeronautyki Frontu Zachodniego, dowódcą Szkoły Lotniczej w Moskwie, kierownikiem 7 Parku Lotniczego. Od października 1917 organizował i służył w Oddziale Awiacyjnym I Korpusu Polskiego w Rosji. Zdemobilizowany w lipcu 1918, przyjechał do Warszawy i działał w tajnej organizacji byłych wojskowych korpusów wschodnich.

3 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego w randze podpułkownika. Kierował przejęciem z rąk niemieckich lotniska mokotowskiego. Pełnił następnie funkcje szefa Sekcji Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych (1918), dowódcy Wojsk Lotniczych przy Naczelnym Dowództwie, inspektora Wojsk Lotniczych (kwiecień 1919), dowódcy Brygady Lotniczej (od 25 września 1919)[2], szefa służby aeronautycznej Dowództwa Okręgu Korpusu nr I w Warszawie, kierownika Centralnych Zakładów Lotniczych w Warszawie (do 1925[3]). Zweryfikowany w randze pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W 1923 minister spraw wojskowych nadał mu tytuł pilota sterowcowego[4].

Wskutek przewlekłej choroby zmarł w Warszawie 10 lutego 1925. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A12-6-1)[5]. 14 października 1925 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski awansował go pośmiertnie do stopnia generała brygady[6].

Był żonaty z Wandą z Wissmontów, którą poślubił 22 stycznia 1915 w Lidzie. Małżonkowie Łossowscy nie mieli dzieci.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ samoloty.pl - Hipolit Łossowski (pol.)
  2. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 93 z 25 października 1919 roku, poz. 3498.
  3. ↑ Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939, WKiŁ, Warszawa 1977, s. 51
  4. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk nr 15 z 15.03.1923
  5. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  6. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk nr 107 z 18.10.1925
  7. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.

Bibliografia

  • Janusz Kędzierski, Hipolit Łossowski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XVIII, 1973