Hubert Brabec

W tym artykule omówimy Hubert Brabec z szerokiego i szczegółowego podejścia, aby zapewnić czytelnikowi pełną i dogłębną wizję tego tematu. Zbadane zostaną jego pochodzenie, ewolucja i dzisiejsze znaczenie, a także implikacje w różnych obszarach. Zostaną przeanalizowane różne perspektywy, opinie ekspertów i odpowiednie dane, które pozwolą czytelnikowi kompleksowo zrozumieć Hubert Brabec. Dodatkowo zaprezentowane zostaną studia przypadków i konkretne przykłady, które ilustrują znaczenie i wpływ Hubert Brabec na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule staramy się zaoferować świadome i wzbogacające spojrzenie na Hubert Brabec, które zachęca do refleksji i debaty.

Hubert Brabec
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1878
Holobkau

Data śmierci

po 7 czerwca 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie pokoju) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Hubert Artur Jan Franciszek Brabec[1] (ur. 4 maja 1878 w Holobkau, zm. po 7 czerwca 1939) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w miejscowości Holobkau (Holoubkov), w Czechach – ówczesnym kraju koronnym Monarchii Austro-Węgier, w rodzinie Jana[2] i Olgi z domu Pstrosa[1].

Jesienią 1898 rozpoczął zawodową służbę w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do 13 Galicyjskiego Pułku Ułanów, który stacjonował w Złoczowie i Brodach[3][4]. W latach 1902–1904 był słuchaczem Wojskowej Szkoły Instruktorów Jazdy Konnej w Wiedniu[5][6]. W 1912 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 3 w Krakowie[7]. W szeregach tego oddziału wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach[8], a następnie walczył na frontach I wojny światowej[9][10][11]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów kawalerii: porucznika (1 września 1898)[12], nadporucznika (1 listopada 1913)[13], rotmistrza (1 listopada 1912)[14] i majora (1 maja 1918)[15].

25 maja 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia majora[15] i odkomenderowany do Sekcji Remontowej Ministerstwa Spraw Wojskowych[16]. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Był wówczas prezesem Komisji Remontowej Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków[17]. 1 czerwca 1921 nadal kierował pracami Komisji Remontowej w Krakowie, a jego oddziałem macierzystym był 8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego[18]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 9. lokatą w korpusie oficerów jazdy[19]. W latach 1923–1924 był przydzielony do Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu[20][21]. 1 grudnia 1924 został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 5. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[22]. Później został przeniesiony na stanowisko przewodniczącego Komisji Remontowej Nr 4 w Poznaniu. Z dniem 31 maja 1927 został przeniesiony w stan spoczynku[23]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[24]. W Poznaniu przebywał do wybuchu II wojny światowej. Założył Wielkopolski Klub Jeździecki[25].

23 stycznia 1912 w Brodach ożenił się z Marią Anną Stanisławą z Sołtysików (ur. 26 czerwca 1885 w Brodach), z którą miał trzech synów: Eryka (ur. 13 października 1916 w Lenstadt, zm. 16 marca 1996), Romana (ur. 1 stycznia 1927 w Grudziądzu) i Witolda Kazimierza Huberta Stanisława (ur. 4 marca 1929 w Poznaniu)[1][26].

Ordery i odznaczenia

W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:

Przypisy

  1. ↑ a b c ZESPÓŁ NR 301; PARAFIA: BRODY; SYGN. 103, 1904; MAŁŻEŃSTWA Z LAT: 1779-1784, 1912. Archiwum Główne Akt Dawnych. ..
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. .
  3. ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 735.
  4. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 770.
  5. ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 1040.
  6. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 1047.
  7. ↑ a b c d Schematismus 1913 ↓, s. 864.
  8. ↑ a b Schematismus 1914 ↓, s. 730.
  9. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 620.
  10. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 804.
  11. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1009.
  12. ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 636.
  13. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 666.
  14. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 768.
  15. ↑ a b Dz. Rozk. Wojsk. Nr 61 z 3 czerwca 1919, poz. 1947.
  16. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919, poz. 2115.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 30 czerwca 1920, s. 518.
  18. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 251.
  19. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 154.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 615, 675, 1520.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 557, 597, 1380.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 731.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 70.
  24. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 992.
  25. ↑ Ciężki wypadek młodego jeźdźca. „Kurier Poznański”. Nr 322, s. 7, 20 lipca 1937. Poznań. . 
  26. ↑ Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu. ..
  27. ↑ M.P. z 1939 r. nr 131, poz. 307.

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. .
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.