Hunan Awetisjan

W dzisiejszym świecie Hunan Awetisjan to temat, który zyskuje coraz większe znaczenie i uwagę. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy znaczenie dla rozwoju osobistego, Hunan Awetisjan stał się tematem zainteresowania osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Hunan Awetisjan, od jego powstania po dzisiejsze implikacje. Przeanalizujemy jego ewolucję w czasie, wpływ w różnych obszarach i możliwe prognozy na przyszłość. Hunan Awetisjan to temat, który skłania do refleksji, debaty i głębokiej analizy, dlatego tak istotne jest zrozumienie wszystkich jego wymiarów.

Hunan Awetisjan
Հունան Ավետիսյան
ilustracja
starszy sierżant starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1913
Caw, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

16 września 1943
Kraj Krasnodarski

Przebieg służby
Lata służby

1942–1943

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

89 Dywizja Strzelecka

Stanowiska

pomocnik dowódcy plutonu 1. kompanii 390 Pułku Strzelców

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa †

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina
Multimedia w Wikimedia Commons

Hunan Awetisjan (orm. Հունան Ավետիսյան, ros. Унан Мкртычевич Аветисян; ur. 19 kwietnia?/2 maja 1913 we wsi Caw w Imperium Rosyjskim (ob. Armenia), zm. 16 września 1943 w Kraju Krasnodarskim) – radziecki wojskowy narodowości ormiańskiej, starszy sierżant, odznaczony pośmiertnie Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Urodził się w ormiańskiej rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie podstawowe, był brygadzistą w sowchozie, od 1942 służył w Armii Czerwonej. Uczestniczył w bitwie o Kaukaz, w tym w ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej na Kubań i Półwysep Tamański we wrześniu 1943 jako pomocnik dowódcy plutonu 1. kompanii 390. pułku strzelców 89 Dywizji Strzeleckiej w składzie 18 Armii i Frontu Północno-Kaukaskiego w stopniu starszego sierżanta.

16 września dywizja, w składzie której służył, toczyła walki o wyzwolenie rejonu wierchniebakańskiego w Kraju Krasnodarskim, a 1. kompania 390. pułku strzelców walczyła o zdobycie bunkrów zajmowanych przez niemieckich żołnierzy. Według oficjalnej wersji wydarzeń Awetisjan podczołgał się do jednego z bunkrów i obrzucił go granatami, po czym pluton rozpoczął natarcie, jednak został zatrzymany przez ogień karabinu maszynowego z innego bunkra. Wówczas Awetisjan kazał żołnierzom plutonu blokować bunkier, a sam wczołgał się do niego, by zniszczyć go granatami. Został jednak odkryty przez Niemców i ciężko raniony w ramię. Mimo że obficie krwawił, rzucił granat, jednak niemiecki żołnierz nadal strzelał z karabinu maszynowego. Wtedy Awetisjan rzucił się na ambrazurę i zasłonił ją swoim ciałem, po czym zginął. Rozentuzjazmowani jego wyczynem żołnierze poderwali się do ataku i wypełnili zadanie bojowe. 16 maja 1944 Awetisjan pośmiertnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina.

Zobacz też

Bibliografia