Hypnomys morpheus
W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy Hypnomys morpheus i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Hypnomys morpheus to temat, który w ostatnich latach wywołał duże zainteresowanie i debatę i ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia różnych aspektów naszego codziennego życia. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Hypnomys morpheus i sprawdzimy, jak ewoluował on na przestrzeni czasu. Ponadto przeanalizujemy jego implikacje w różnych obszarach, od kultury po politykę, technologię i gospodarkę. Przy krytycznym i obiektywnym podejściu postaramy się rzucić światło na Hypnomys morpheus i jego wpływ na współczesne społeczeństwo.
| Hypnomys morpheus | |||
| Bate, 1919 | |||
| Okres istnienia: plejstocen–holocen | |||
 kopalne ślady przedstawiciela H. morpheus odkryte w Cova des Pas de Vallgornera: A) w jaskini, B) na dnie jeziora | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Hypnomys morpheus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Hypnomys morpheus – wymarły gatunek gryzoni z rodziny popielicowatych zamieszkujący Baleary w późnym plejstocenie oraz wczesnym[1][2] i środkowym holocenie. Wymarły prawdopodobnie w środkowym piętrze holocenu[3].
Systematyka
Hypnomys morpheus został po raz pierwszy opisany w 1919 roku przez brytyjską paleontolog Dorothea Bate. Gatunek ten był blisko spokrewniony z popielicowatymi z rodzaju Eliomys – jego bezpośrednim przodkiem był Hypnomys onicensis. H. morpheus był więc pierwotnie także lokowany jako jeden z wymarłych gatunków należących do rodzaju Eliomys. Ostatecznie przeprowadzone badania filogenetyczne wykazały odrębność obu blisko spokrewnionych rodzajów[1].
Odkrycie kopalnych śladów gatunku
Dobrze zachowane szkielety Hypnomys morpheus odkryto w osadach na dnie jeziora w Cova des Pas de Vallgornera na Majorce. Odkryto także dobrze zachowane szkielety należące do Hypnomys onicensis. Ich wiek oszacowano na 2,5-2 miliona lat. Szkielety zostały poddane badaniom porównawczym ze znanymi gatunkami Eliomys i Hypnomys[2].
Budowa ciała
Na temat morfologii H. morpheus wiadomo niewiele. Znane jest znaczne podobieństwo do gatunków z rodzaju Eliomys. H. morpheus odróżnia między innymi masywna budowa żuchwy, która najwyraźniej była przystosowana do spożywania twardszych pokarmów[1].
| Część ciała | wymiar oszacowany na podstawie badań szkieletów z Cova des Pas de Vallgornera |
|---|---|
| tułów z głową (mm) | 179 |
| ogon (mm) | 116 |
| masa ciała (g) | 173 – 284 |
Rozmieszczenie geograficzne
H. morpheus wyewoluował z popielicowatych Eliomys zamieszkujących Baleary. W okresie od późnego plejstocenu do wczesnego holocenu zajmował wyspy Majorka, Minorka i Cabrera[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d Lionel Hautier, Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux. Mandible morphometrics, dental microwear pattern, and. „Acta Palaeontologica Polonica”. 54 (2), s. 181–194, 2009. DOI: 10.4202/app.2008.0001. (ang.).
- ↑ a b c d Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux, Lionel Hautier i inni. Body Shape and Life Style of the Extinct Balearic Dormouse Hypnomys (Rodentia, Gliridae): New Evidence from the Study of Associated Skeletons. „PLOS One”. 5 (12), 2010. Anjali Goswami, University College London, United Kingdom. DOI: 10.1371/journal.pone.0015817. (ang.).
- ↑ Ross D.E. MacPhee, Hans-Dieter Sues: Extinctions in Near Time: Causes, Contexts, and Consequences. Nowy Jork: Springer Science & Business Media, 2013, s. 178. ISBN 978-1-4757-5202-1.