IAAF World Relays 2017
W dzisiejszym artykule przeanalizujemy znaczenie IAAF World Relays 2017 w naszym życiu. IAAF World Relays 2017 to temat, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach i coraz więcej osób chce dowiedzieć się więcej na ten temat. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z IAAF World Relays 2017, od jego początków i ewolucji, po wpływ na obecne społeczeństwo. Ponadto sprawdzimy, jak IAAF World Relays 2017 wpłynął na różne obszary, takie jak kultura, technologia, ekonomia, a nawet polityka. Bez wątpienia IAAF World Relays 2017 był czynnikiem decydującym o tym, jak dzisiaj żyjemy i myślimy. Dołącz do nas w eksploracji IAAF World Relays 2017 i odkryj, dlaczego jest on tak istotny dla świata, w którym żyjemy.
| |||
| Data |
22–23 kwietnia 2017 | ||
|---|---|---|---|
| Gospodarz | |||
| Stadion | |||
| Organizator | |||
| Liczba konkurencji |
9 | ||
| Liczba zawodników |
509[1] | ||
| Liczba reprezentacji |
35[1] | ||
| Strona internetowa | |||
3. IAAF World Relays – zawody lekkoatletyczne w biegach sztafetowych, organizowane pod egidą Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF), które odbyły się w dniach 22–23 kwietnia 2017 na Thomas Robinson Stadium w stolicy Bahamów Nassau[2].
W tej edycji zawodów sztafety męskie i kobiece na dystansie 1200+400+800+1600 metrów zostały zastąpione jedną mieszaną – 4 × 400 metrów składającą się z dwóch zawodników i zawodniczek[3]. Osiem najlepszych drużyn z biegów 4 × 100 oraz 4 × 400 metrów (wśród kobiet i mężczyzn) uzyskały automatyczną kwalifikację do startu w mistrzostwach świata w Londynie (w sierpniu 2017)[4].
Polska reprezentacja licząca 27 zawodników, którzy wystąpili w siedmiu konkurencjach[5], zdobyła dwa medale – srebrny w sztafecie 4 × 400 metrów pań oraz brązowy w sztafecie 4 × 800 metrów panów[6].
W klasyfikacji drużyn wygrała reprezentacja Stanów Zjednoczonych (60 pkt.), przed Jamajczykami (39) i Australijczykami (24). Polski zespół z dorobkiem 23 punktów zajął w niej czwarte miejsce[7][6].
Wbrew wcześniejszym zapowiedziom[4] w imprezie nie wystartowała rekordowa liczba zawodników.
Nagrody
Na nagrody IAAF przeznaczyła 1,26 miliona dolarów. Ponadto każdy zespół, który w trakcie mistrzostw pobił rekord świata otrzymałby premię w wysokości 50 000 $[8]. Nagrody za poszczególne miejsca:
- 1. miejsce: 50 000 $
- 2. miejsce: 30 000 $
- 3. miejsce: 20 000 $
- 4. miejsce: 12 000 $
- 5. miejsce: 10 000 $
- 6. miejsce: 8000 $
- 7. miejsce: 6000 $
- 8. miejsce: 4000 $
Program
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[9].
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rezultaty
Mężczyźni
Kobiety
Sztafeta mieszana
 1. miejsce
|
Rezultat |  2. miejsce
|
Rezultat |  3. miejsce
|
Rezultat | |
| Sztafeta 4 × 400 metrów |  BahamySteven Gardiner Shaunae Miller-Uibo Anthonique Strachan Michael Mathieu |
3:14,42 |  Stany ZjednoczoneMichael Berry Jaide Stepter Paul Dedewo Claudia Francis |
3:17,29 |  JamajkaJavere Bell Ristananna Tracey Natoya Goule Jamari Rose |
3:20,26 |
Wyniki reprezentantów Polski
Mężczyźni
- sztafeta 4 × 100 m (eliminacje): Dominik Kopeć, Przemysław Słowikowski, Artur Zaczek, Grzegorz Zimniewicz – 17. miejsce (39,84) – brak awansu do finału
- sztafeta 4 × 200 m (eliminacje): Przemysław Słowikowski, Eryk Hampel, Artur Zaczek, Rafał Omelko – 9. miejsce (1:24,78) – brak awansu do finału
- sztafeta 4 × 400 m (eliminacje): Kacper Kozłowski, Łukasz Krawczuk, Przemysław Waściński, Rafał Omelko – 15. miejsce (3:08,42) – awans do finału B
- sztafeta 4 × 400 m (finał B): Kacper Kozłowski, Łukasz Krawczuk, Bartłomiej Chojnowski, Rafał Omelko – 3. miejsce (3:07,89)
- sztafeta 4 × 800 m: Artur Kuciapski, Mateusz Borkowski, Adam Kszczot, Marcin Lewandowski –
3. miejsce (7:18,74)
Kobiety
- sztafeta 4 × 400 m (eliminacje): Małgorzata Hołub, Iga Baumgart, Adrianna Janowicz, Justyna Święty – 2. miejsce (3:29,42) – awans do finału
- sztafeta 4 × 400 m (finał): Małgorzata Hołub, Iga Baumgart, Adrianna Janowicz, Justyna Święty –
2. miejsce (3:28,28) - sztafeta 4 × 800 m: Anna Sabat, Paulina Mikiewicz-Łapińska, Martyna Galant, Angelika Cichocka – 4. miejsce (8:24,71)
Sztafeta mieszana
- sztafeta 4 × 400 m: Kacper Kozłowski, Martyna Dąbrowska, Małgorzata Curyło, Rafał Omelko – 4. miejsce (3:22,26)
Klasyfikacje
Klasyfikacja medalowa
| Miejsce | Reprezentacja | Złoto |
Srebro |
Brąz |
 Razem |
| 1. | Stany Zjednoczone |
5 | 2 | 1 | 8 |
| 2. | Jamajka |
1 | 1 | 4 | 6 |
| 3. |  Niemcy |
1 | 1 | 0 | 2 |
| 4. | Bahamy |
1 | 0 | 0 | 1 |
 Kanada |
1 | 0 | 0 | 1 | |
| 6. |  Polska |
0 | 1 | 1 | 2 |
| 7. |  Barbados |
0 | 1 | 0 | 1 |
 Białoruś |
0 | 1 | 0 | 1 | |
 Botswana |
0 | 1 | 0 | 1 | |
 Kenia |
0 | 1 | 0 | 1 | |
| 11. |  Chiny |
0 | 0 | 2 | 2 |
| 12. |  Australia |
0 | 0 | 1 | 1 |
| RAZEM | 9 | 9 | 9 | 27 | |
gospodarz
Klasyfikacja drużynowa
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[7].
| Poz. | Reprezentacja | Liczba punktów |
|---|---|---|
| 1. | Stany Zjednoczone (USA)
|
60 |
| 2. | Jamajka (JAM)
|
39 |
| 3. | Australia (AUS)
|
24 |
| 4. | Polska (POL)
|
23 |
| 5. |  Trynidad i Tobago (TTO)
|
17 |
| 6. | Kenia (KEN)
|
16 |
| 7. | Chiny (CHN)
|
16 |
| 8. | Niemcy (GER)
|
15 |
| 9. | Bahamy (BAH)
|
15 |
| 10. |  Francja (FRA)
|
13 |
| 11. | Botswana (BOT)
|
10 |
| 12. | Kanada (CAN)
|
8 |
| 13. |  Wielka Brytania (GBR)
|
8 |
| 14. | Barbados (BAR)
|
7 |
| Białoruś (BLR)
| ||
| 16. |  Nigeria (NGR)
|
6 |
| 17. |  Holandia (NED)
|
5 |
| 18. |  Kuba (CUB)
|
4 |
 Meksyk (MEX)
| ||
| 20. |  Katar (QAT)
|
3 |
| 21. |  Lekkoatletyczna reprezentacja uchodźców (ART)
|
2 |
 Brazylia (BRA)
| ||
 Brytyjskie Wyspy Dziewicze (IVB)
| ||
| 24. |  Antigua i Barbuda (ANT)
|
1 |
Rekordy
Podczas zawodów ustanawiano 13 krajowych rekordów w kategorii seniorów:
Mężczyźni
Kobiety
A także ustanowiono 1 rekord zawodów:
| Zawodni/-k/-czka | Reprezentacja | Konkurencja | Rezultat |
|---|---|---|---|
| Jura Levy Shericka Jackson Sashalee Forbes Elaine Thompson |
Jamajka |
sztafeta 4 × 200 metrów | 1:29,04 |
Uczestnicy
Na listach zgłoszeń opublikowanych przez IAAF znalazło się 509 zawodników (286 mężczyzn i 223 kobiety) z 35 reprezentacji[1].
|
|
Uwagi
- ↑ a b Czasu miejscowego.
- ↑ Poprawiony własny rekord kraju uzyskany w eliminacjach.
- ↑ Także rekord Azji.
Przypisy
- ↑ a b c Athletes – IAAF/BTC World Relays Bahamas 2017 , IAAF .
- ↑ 3. IAAF World Relays , Polski Związek Lekkiej Atletyki (pol.).
- ↑ Janusz Rozum, Decyzje Rady IAAF , PZLA, 21 sierpnia 2016 (pol.).
- ↑ a b IAAF World Relays Bahamas 2017 set to biggest one yet , IAAF, 3 marca 2017 (ang.).
- ↑ Reprezentacja Polski na IAAF World Relays 2017 , Polski Związek Lekkiej Atletyki, 13 kwietnia 2017 (pol.).
- ↑ a b Maciej Jałoszyński, Nassau: dwa medale dla polskich sztafet , Polski Związek Lekkiej Atletyki, 24 kwietnia 2017 (pol.).
- ↑ a b Team Standings , iaaf.org, 23 kwietnia 2017 (ang.).
- ↑ US$1.26 milion in prize money on offer at IAAF/BTC World Relays Bahamas 2017 , IAAF, 17 kwietnia 2017 (ang.).
- ↑ Timetable by day – IAAF/BTC World Relays Bahamas 2017 , IAAF (ang.).
| World Athletics Series | |
|---|---|
| Inne międzynarodowe | |
| Diamentowa Liga | |
| World Challenge Meetings | |
| IAAF Hammer Throw Challenge | |
| IAAF World Indoor Tour | |
| Race Walking Challenge | |
| Combined Events Challenge |
