II bitwa pod Jemgum
W dzisiejszym świecie II bitwa pod Jemgum to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na środowisko, II bitwa pod Jemgum jest aspektem, którego nie możemy zignorować. Przez lata budził duże zainteresowanie i wywoływał debaty na różnych obszarach. Dlatego w tym artykule szczegółowo zbadamy II bitwa pod Jemgum, analizując jego różne aspekty i rolę w dzisiejszym świecie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym czy globalnym, II bitwa pod Jemgum ma znaczący wpływ, który zasługuje na pełne zrozumienie.
| Wojna osiemdziesięcioletnia | |||
 Rycina przedstawiająca bitwę | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
pod Jemgum, Fryzja Wschodnia | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
druzgocące zwycięstwo hiszpańskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Holandii  | |||
| 53°15′N 7°23′E/53,250000 7,383333 | |||
Druga bitwa pod Jemgum zwana przez Holendrów także bitwą pod Jemmingen – starcie zbrojne, które miało miejsce dnia 21 lipca 1568 r. w trakcie wojny osiemdziesięcioletniej (walk wyzwoleńczych w Niderlandach).
Po bitwie pod Heiligerlee wojska rebeliantów niderlandzkich pod wodzą Ludwika von Nassau próbowały bezskutecznie zająć miasto Groningen. Po niepowodzeniu wojska Ludwika były ścigane przez hiszpańskie oddziały pod wodzą Alvareza de Toledo księcia Alby aż do wschodniej Fryzji i tam ostatecznie pokonane pod Jemgum w dniu 21 lipca 1568 r.
Siły hiszpańskie składały się z 12 000 piechoty, 3000 ludzi kawalerii i kilku dział. Ludwik von Nassau przeciwstawił im 10 000 piechoty, nielicznej kawalerii i 16 dział.
Po 3 godzinach zażartych walk w których obie strony ostrzeliwały się z okopów, żołnierze niderlandzcy w wyniku wysokich strat opuścili swoje pozycje i wycofali się. Ścigani przez kawalerię hiszpańską i nękani ogniem z muszkietów rebelianci skierowali się do miejscowości Ems.
Książę Alby stracił w bitwie zaledwie 300 ludzi, straty powstańców wyniosły aż 7000 ludzi. Straty te były tak wysokie, gdyż Hiszpan nakazał zabić wszystkich rannych rebeliantów.
Ucieczka wojsk Ludwika do wschodniej Fryzji miała dla tego hrabstwa katastrofalne następstwa. Hiszpanie, którzy tam wtargnęli za powstańcami przez 3 dni dokonywali rabunków i gwałtów, paląc liczne domostwa. Jedynie synom księcia Alby udało się uratować większość kobiet i dzieci z Jemgum, które Hiszpanie zamierzali żywcem spalić w tamtejszym kościele.
Jeszcze dzisiaj w Jemgum można obejrzeć tzw. Alba-Huus, dom w którym kwaterował książę hiszpański.
Bibliografia
- Franz Kurowski, Das Volk am Meer-Die dramatische Geschichte der Friesen, Tuermer Verlag 1984.
Zobacz też
