Idrissa Ouédraogo

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Idrissa Ouédraogo, badając jego pochodzenie, wpływ i znaczenie dzisiaj. Od samego początku Idrissa Ouédraogo przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując żarliwe debaty i niezrównane zainteresowanie. Przez lata Idrissa Ouédraogo ewoluował i dostosowywał się do zmian w społeczeństwie, zawsze pozostając tematem o ogromnym znaczeniu. W tym artykule zanurzymy się w jego wielu aspektach, odkrywając jego prawdziwe znaczenie i wpływ na różne obszary. Dołącz do nas w tej podróży eksploracyjnej i wiedzy o Idrissa Ouédraogo.

Idrissa Ouédraogo
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1954
Banfora

Data i miejsce śmierci

18 lutego 2018
Wagadugu

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

1981–2018

Idrissa Ouédraogo (ur. 21 stycznia 1954 w Banforze, zm. 18 lutego 2018 w Wagadugu) – burkiński reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Jedna z najważniejszych postaci kina afrykańskiego. Jego pozbawiony manieryzmu i uproszczeń styl przyrównywany był do twórczości Jeana Renoira czy Satyajita Raya[1]. W swoich filmach zajmował się konfliktem między miastem a wsią oraz tradycją a nowoczesnością w Burkinie Faso.

Życiorys

Studiował filmoznawstwo w Wagadugu i w Kijowie. Ukończył studia reżyserskie na prestiżowej paryskiej uczelni IDHEC.

Międzynarodowe uznanie i szeroką dystrybucję zyskał jego film Babcia (1989), który otrzymał Nagrodę FIPRESCI na 42. MFF w Cannes. Następne dokonania reżysera również odniosły sukces: Prawo (1990) przyniosło mu Grand Prix na 43. MFF w Cannes, a Samba Traoré (1992) - Srebrnego Niedźwiedzia na 43. MFF w Berlinie[2].

Uczestniczył w projekcie Lumiere i spółka (1995), celebrującym stulecie istnienia kina. Był też jednym z jedenastu reżyserów nowelowego filmu 11.09.01 (2002), zrealizowanego w pierwszą rocznicę zamachów z 11 września.

Ouédraogo zasiadał w jury konkursu głównego na 54. MFF w Wenecji (1997)[3].

Przypisy

  1. ↑ Idrissa Ouedraogo. The Film Study Center at Harvard University. . (ang.).
  2. ↑ Janet Maslin: Review/Film: A Thief Faces the Cost Of Personal Happiness. "The New York Times", 10.09.1993. . (ang.).
  3. ↑ David Rooney: ‘Hana-bi’ gets gold at Venice. "Variety", 1997-09-08. . (ang.).

Bibliografia