Obecnie Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017 stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum populacji. Wraz z postępem technologii i globalizacją Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017 zyskał niespotykane dotąd znaczenie w sferze społecznej, gospodarczej i kulturalnej. Niezależnie od tego, czy mówimy o Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017 w kontekście zdrowia, polityki, edukacji czy rozrywki, jego wpływ i wpływ na nasze życie jest niezaprzeczalny. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017, analizując jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie.
| |||
Data |
14 sierpnia 2017 | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Stadion | |||
Liczba zawodników |
16+2 | ||
Zwycięzcy | |||
1. miejsce |
|
Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi 2017 – (PGE Indywidualne Międzynarodowe Mistrzostwa Ekstraligi) czwarta edycja corocznego żużlowego turnieju indywidualnego mającego na celu wyłonienie najlepszego zawodnika Speedway Ekstraligi w sezonie. Zawody zostały rozegrane 14 sierpnia 2017 na stadionie im. Zbigniewa Podleckiego w Gdańsku[1].
Obrońcą tytułu był Krystian Pieszczek[2]. W tegorocznej edycji zajął 15. miejsce z trzema punktami. W zawodach triumfował Leon Madsen, dla którego był to pierwszy tytuł mistrzowski[3].
Do udziału w turnieju nominowano 15. żużlowców z najwyższymi średnimi biegowymi po 10. kolejkach Speedway Ekstraligi. W tym gronie znalazł się Grigorij Łaguta, który ze względu na zawieszenie, nie mógł wziąć udziału w zawodach. Jego miejsce zajął Patryk Dudek. Stawkę uzupełnił Krystian Pieszczek, który otrzymał dziką kartę od organizatorów[4].
Lista zawodników w kolejności średniej biegowej[5]:
Z powodu kontuzji w turnieju nie mógł wystąpić Greg Hancock. Amerykanina zastąpił Grzegorz Zengota[6].
Lista startowa[7]:
Rundę zasadniczą wygrał Patryk Dudek, który zdobył 13 punktów, czterokrotnie wygrywając swoje wyścigi. Drugie miejsce premiowane awansem do finału zdobył Leon Madsen. O dwa pozostałe miejsca rozegrano biegi półfinałowe. W pierwszym z nich zmierzyli się: Bartosz Zmarzlik, Emil Sajfutdinow, Grzegorz Zengota oraz Maciej Janowski. Bieg zakończył się triumfem Zmarzlika. W drugim półfinale pod taśmą startową stanęli: Artiom Łaguta, Jason Doyle, Kacper Woryna oraz Rune Holta. Pierwszy linię mety przekroczył Woryna i uzupełnił stawkę finału. Najważniejszy wyścig dnia wygrał Leon Madsen, drugie miejsce przypadło Worynie, a na najniższym stopniu podium znalazł się Zmarzlik[3].
Msc. | Zawodnik | Klub | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Leon Madsen | Częstochowa | 12+3 | (2,1,3,3,3) | |
2 | Kacper Woryna | Rybnik | 7+3+2 | (2,1,1,3,d) | |
3 | Bartosz Zmarzlik | Gorzów Wlkp. | 12+3+1 | (3,3,2,2,2) | |
4 | Patryk Dudek | Zielona Góra | 13+0 | (3,3,3,3,1) | |
5 | Artiom Łaguta | Grudziądz | 11+1 | (0,3,3,3,2) | |
6 | Rune Holta | Częstochowa | 9+0 | (3,0,1,2,3) | |
7 | Emil Sajfutdinow | Leszno | 9+1 | (1,2,2,1,3) | |
8 | Jason Doyle | Zielona Góra | 9+2 | (3,2,1,1,2) | |
9 | Maciej Janowski | Wrocław | 7+2 | (2,t,2,0,3) | |
10 | Grzegorz Zengota | Leszno | 7+0 | (1,2,3,0,1) | |
11 | Tai Woffinden | Wrocław | 7 | (0,2,2,2,1) | |
12 | Niels K. Iversen | Gorzów Wlkp. | 6 | (0,3,1,1,1) | |
13 | Janusz Kołodziej | Leszno | 4 | (1,1,0,2,0) | |
14 | Piotr Protasiewicz | Zielona Góra | 4 | (2,1,w,1,d) | |
15 | Krystian Pieszczek | Grudziądz | 3 | (1,0,0,d,2) | |
16 | Jarosław Hampel | Zielona Góra | 0 | (0,0,0,0,0) | |
17 | rez. Maksym Drabik | Wrocław | 0 | (0) | |
18 | rez. Bartosz Smektała | Leszno | ns |