Indywidualne Mistrzostwa Świata w Long Tracku 1976

W dzisiejszym świecie Indywidualne Mistrzostwa Świata w Long Tracku 1976 to temat, który staje się coraz bardziej istotny i interesujący. Wraz z postępem technologii i globalizacją Indywidualne Mistrzostwa Świata w Long Tracku 1976 stał się miejscem spotkań społeczeństwa i jego różnych przejawów. W całej historii Indywidualne Mistrzostwa Świata w Long Tracku 1976 był przedmiotem debat, badań i kontrowersji, generując szeroką gamę opinii i punktów widzenia. Niezależnie od tego, czy z perspektywy kulturowej, społecznej, politycznej czy ekonomicznej, Indywidualne Mistrzostwa Świata w Long Tracku 1976 pozostawił znaczący ślad w ludzkości, wzbudzając zarówno pasję, jak i krytykę. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary Indywidualne Mistrzostwa Świata w Long Tracku 1976, jego wpływ dzisiaj i znaczenie w życiu codziennym.

Indywidualne Mistrzostwa Świata w Longtracku 1976
1975 1977
Dyscyplina

żużel

Szczegóły turnieju
I miejsce

złoto Ivan Mauger

II miejsce

srebro Ole Olsen

III miejsce

brąz Egon Müller

Indywidualne Mistrzostwa Świata na długim torze 1976 – zawody żużlowe, mające na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata na długim torze w sezonie 1976. W finale zwyciężył, po raz trzeci w karierze, Nowozelandczyk Ivan Mauger.

Terminarz

Rundy kwalifikacyjne

brak danych

Półfinały

Półfinały (awans: miejsca 1–9)
Aalborg Scheeßel
  1. Dania Ole Olsen – 20
  2. Szwecja Anders Michanek – 19
  3. Joachim Kall – 19
  4. Szwecja Conny Samuelsson – 15
  5. Josef Angermüller – 14
  6. Czechosłowacja Zdeněk Kudrna – 13
  7. Norwegia Edgar Stangeland – 12
  8. Wielka Brytania Don Godden – 12
  9. Wielka Brytania Peter Collins – 10
 brak danych

Finał

Msc. Zawodnik Kraj Pkt
1 Ivan Mauger  Nowa Zelandia 26 (6,6,6,6,2)
2 Ole Olsen  Dania 25 (4,6,6,6,3)
3 Egon Müller  RFN 21 (4,4,3,4,6)
4 Alois Wiesböck  RFN 21 (6,6,2,3,4)
5 Jiří Štancl  Czechosłowacja 16 (4,4,4,3,1)
6 Zdeněk Kudrna  Czechosłowacja 14 (3,4,3,4,u)
7 Anders Michanek  Szwecja 12 (3,3,4,2)
8 Christoph Betzl  RFN 10 (6,3,d,1)
9 Josef Angermüller  RFN 9 (1,2,4,2)
10 Václav Verner  Czechosłowacja 8 (2,3,2,1)
11 Barry Briggs  Nowa Zelandia 7 (1,t,6,u)
12 Don Godden  Wielka Brytania 5 (0,2,3,d)
13 Emil Sova  Czechosłowacja 5 (2,1,2)
14 Hans Wassermann  RFN 4 (2,1,1)
15 Wilhelm Duden  RFN 4 (3,0,1)
16 Edgar Stangeland  Norwegia 3 (1,2,0)
17 Stanislav Kubíček  Czechosłowacja 1 (0,0,1)
18 Conny Samuelsson  Szwecja 1 (0,1,–)
19 rez. Jan Verner  Czechosłowacja 0 (0)

Uwagi:

Bieg po biegu

  1. Wiesböck, Müller, Kudrna, Wassermann, Angermüller, Godden
  2. Betzl, Olsen, Michanek, V.Verner, Briggs, Samuelsson
  3. Mauger, Štancl, Duden, Sova, Stangeland, Kubicek
  4. Mauger, Müller, Michanek, Godden, Samuelsson, Kubicek
  5. Olsen, Štancl, Betzl, Angermüller, Wassermann, Duden
  6. Wiesböck, Kudrna, V.Verner, Stangeland, Sova, Briggs (t)
  7. Briggs, Angermüller, Godden, Sova, Kubicek, Betzl (d)
  8. Mauger, Štancl, Kudrna, V.Verner, Wassermann, J.Verner
  9. Olsen, Michanek, Müller, Wiesböck, Duden, Stangeland
  10. Półfinał #1: Mauger, Müller, Wiesböck, Michanek, V.Verner, Briggs (u)
  11. Półfinał #2: Olsen, Kudrna, Štancl, Angermüller, Betzl, Godden (d)
  12. Finał: Müller, Wiesböck, Olsen, Mauger, Štancl, Kudrna (u)

Uwagi:

  • do półfinałów zakwalifikowało się 12 zawodników z największą liczbą punktów po części zasadniczej
  • w finale wystąpiło 6 zawodników z największą liczbą punktów po części zasadniczej i półfinałach: Mauger (24), Olsen (22), Wiesböck (17), Müller (15), Štancl (15), Kudrna (14)

Bibliografia

Indywidualne mistrzostwa świata w long tracku – edycje i zwycięzcy