Inkluzja (mineralogia)
W tym artykule przyjrzymy się Inkluzja (mineralogia) i jego wpływowi na różne aspekty codziennego życia. Zagłębimy się w różne perspektywy i analizy, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i kulturę. Inkluzja (mineralogia) był przedmiotem badań i debat na przestrzeni dziejów, a jego znaczenie pozostaje dziś fundamentalne. W tym artykule staramy się zbadać, w jaki sposób Inkluzja (mineralogia) ukształtował i nadal kształtuje nasz świat oraz jak możemy zrozumieć stojące przed nim wyzwania i możliwości oraz stawić czoła jego wyzwaniom i możliwościom w przyszłości.
Inkluzja (wrostek) – ciało obce (stałe, ciekłe lub gazowe) znajdujące się w minerale[1]. Inkluzją może też być szczelina łupliwości, pęknięcie lub inny naturalny defekt wewnętrzny, zakłócający bieg wiązki światła w kamieniu. W ujęciu gemmologicznym obecność inkluzji w kamieniu szlachetnym może być uznawana za zjawisko ujemne (diament) lub dodatnie (kamienie barwne lub bursztyn)[2].
Obserwuje się często zjawiska optyczne zwane efektem "kociego oka", "tygrysiego oka, "bawolego oka" lub "sokolego oka", efekt gwiazdy, irydescencji, zjawisko jedwabnego połysku i in.
Rodzaje inkluzji
- protogenetyczne – najczęściej występujące w postaci różnej wielkości kryształków w krysztale podstawowym już w czasie jego powstawania
- syngenetyczne – formujące się równocześnie z kryształem podstawowym. Najczęściej są to krople roztworów magmowych lub pęcherzyki gazów; czasami kryształy tego samego minerału
- epigenetyczne – powstające w różnego rodzaju szczelinach i pęknięciach po wykształceniu się kryształu podstawowego
Nie istnieją całkowicie czyste kamienie szlachetne, jednak "błędy" (czyli inkluzje) ujawniać się mogą w dopiero pod mikroskopem elektronowym.
Ponieważ wrostki nie są zjawiskiem przypadkowym, zwykle podlegają ścisłym prawidłowościom, mogą dostarczyć wielu informacji na temat powstawania złóż minerałów, mogą służyć nieocenioną pomocą w rozpoznawaniu kamieni szlachetnych i ozdobnych.
Chociaż wrostki są indywidualną cechą każdego kamienia, istnieją ich typowe obrazy, które można przyporządkować określonym rodzajom kamieni szlachetnych. Wrostki mogą być tego samego rodzaju (np. diament w diamencie) lub odmiennym (np. cyrkon w szafirze). Mimo niewielkich rozmiarów dają wyobrażenie o powstawaniu otaczającego ich kryształu. Wrośnięte minerały są starsze od "gospodarza" i zostały przez niego obrośnięte. Wrostki organiczne występują tylko w bursztynie oraz lodzie. Wrostkami są też zakłócenia struktury kryształów, oznaki faz krystalizacji i barwne prążki. Powstają one w wyniku nierównego wzrostu spowodowanego zmieniającymi się procesami krystalizacji. Do wrostków zalicza się też pustki wypełnione cieczami lub gazami, uskoki i szczeliny (tzw. ogony).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ wrostki, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ Ryszard Krzysztof Borówka, Bernard Cedro, Skarby Ziemi: co kryje Ziemia, Nasza Ziemia, Poznań: "Kurpisz", 2001, s. 51, ISBN 978-83-88276-36-1 .