Dzisiaj Irena Bogoczová jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby ludzi na całym świecie. Jego wpływ i znaczenie obejmują różne aspekty życia codziennego, od technologii po politykę, w tym kulturę i zdrowie. W tym artykule dokładnie zbadamy Irena Bogoczová i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Zagłębimy się w jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania, aby zapewnić pełną i obiektywną wizję tego bardzo istotnego tematu. Bez wątpienia Irena Bogoczová to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i zasługuje na całą naszą uwagę i refleksję.
Data i miejsce urodzenia |
7 września 1961 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
językoznawczyni, slawistka |
Narodowość |
czeska |
Edukacja |
doktorat z nauk humanistycznych, Uniwersytet Opolski, 1995 |
Alma Mater |
Uniwersytet Masaryka w Brnie |
Uczelnia |
Uniwersytet Ostrawski |
Wydział |
Wydział Filozoficzny, Katedra Slawistyki |
Stanowisko |
docent |
Irena Bogoczová (ur. 7 września 1961 w Czeskim Cieszynie[1]) – czeska językoznawczyni, slawistka. Do jej zainteresowań naukowych należą: słowiańskie językoznawstwo diachroniczne i porównawcze, dialektologia, socjolingwistyka, komunikacja językowa, bilingwizm, interferencja[1].
Wykształcenie podstawowe i średnie zdobyła w szkołach z polskim językiem nauczania na Zaolziu. W 1985 roku skończyła studia slawistyczne w zakresie filologii rosyjskiej i serbsko-chorwackiej na Uniwersytecie w Brnie. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskała w 1995 roku na Uniwersytecie Opolskim na podstawie pracy doktorskiej z zakresu socjolingwistyki. Stopień docenta w dziedzinie filologia słowiańska uzyskała na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu[1].
Po studiach została zatrudniona w Instytucie Języka Czeskiego Akademii Nauk Republiki Czeskiej. Następnie pracowała na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Ostrawskiego kolejno w: Zakładzie Badań Etnikum Polskiego w Republice Czeskiej, Katedrze Języka Czeskiego i Katedrze Slawistyki, gdzie zatrudniona jest do dzisiaj. Współpracowała z Uniwersytetem Śląskim w Katowicach, prowadząc zajęcia z gramatyki opisowej i historii języka dla studentów filologii słowiańskiej[2].
W obrębie jej zainteresowań badawczo-dydaktycznych znajdują się: słowiańskie językoznawstwo diachroniczne i porównawcze, dialektologia, socjolingwistyka, komunikacja językowa, bilingwizm i interferencja[1]. Ponadto interesuje się zagadnieniami związanymi z potocznym językiem mówionym, świadomością językową i etniczną oraz relacjami między językiem i kulturą. Szczególną uwagę poświęca sytuacji językowej w czeskiej części Śląska Cieszyńskiego[3].
W 2016 roku brała udział w VI Światowym Kongresie Polonistów, gdzie w ramach sekcji poświęconej językowi polskiemu jako obcemu przedstawiła wraz z Urszulą Kolberovą referat pt. Językowe i kulturowe podstawy kompetencji komunikacyjnej uczniów szkół mniejszościowych w Republice Czeskiej[4].
Komisja Socjolingwistyki afiliowana przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów[5].