Irena Bukowska-Floreńska

Wygląd przypnij ukryj Irena Bukowska-Floreńska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1938
Chorzów

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: etnologia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1976
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

1989
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

3 kwietnia 2009

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Instytut

Etnologii i Antropologii Kulturowej

Stanowisko

profesor

Okres zatrudn.

19782012

Dyrektor
Instytut

Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Śląskiego

Okres spraw.

19932012

Następca

Halina Rusek

Irena Bukowska-Floreńska (ur. 30 stycznia 1938 w Chorzowie) – etnolożka, antropolożka kulturowa, silesianistka, muzealniczka i nauczycielka akademicka.

Życiorys

Wywodzi się z dawnej rodziny szlacheckiej hrabiów Bukowskich h. własnego. Urodziła się jako starsze dziecko Tadeusza (1904–?) i Wandy z d. Malisz (1910–?); ma młodszego brata Zbigniewa (ur. 1944).

W 1955–1960 studiowała etnografię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Początkowo związana była z Katedrą Etnografii Słowian i zespołem naukowym prof. Romana Reinfussa, rozwijając zainteresowania sztuką ludową. Podjęła równolegle studia z historii sztuki (1957–1959). Była słuchaczką wykładów m.in. prof. Andrzeja Waligórskiego i Kazimierza Dobrowolskiego. Pod kierunkiem ostatniego z nich napisała pracę magisterską pt. Przemiany kulturowe w urządzaniu wnętrza domu chłopskiego we wsi Skotniki (Kraków dzielnica Podgórze) w latach 1880–1960.

W 1960 podjęła pracę adiunkta w Muzeum w Zabrzu, gdzie kierowała działem etnograficznym. W 1972–1973 pracowała na stanowisku kustosza w Muzeum w Wodzisławiu Śląskim. W 1973–1978 pełniła funkcję dyrektora Muzeum w Rybniku.

W 1976 na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu obroniła pracę doktorską pt. Współczesna twórczość plastyczna środowiska robotniczego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego i Rybnickiego Okręgu Węglowego na przykładzie rzeźby (wyd. 1987), której promotorem był prof. Józef Burszta. Dwa lata później rozpoczęła pracę naukowo-dydaktyczną, zatrudniając się w Filii w Cieszynie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 1989 uzyskała stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza na podstawie rozprawy Społeczno-kulturowe funkcje tradycji w społecznościach industrialnych Górnego Śląska (wyd. 1987). W 1991 została kierowniczką Zakładu Nauk Społecznych. W następnym roku objęła stanowisko profesora. W 1993 powierzono jej funkcję dyrektora Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej. W 1997 zainicjowała wydawanie „Studiów Etnologicznych i Antropologicznych”, których została redaktorką naczelną. W 2009 prezydent Lech Kaczyński przyznał jej tytuł profesora zwyczajnego nauk humanistycznych. Przeszła na emeryturę w 2012, po czym zamieszkała w Opolu.

Działalność naukowa

W okresie zabrzańskim prowadziła rozległe prace badawcze nad całokształtem zmiany kulturowej w środowiskach robotniczych i robotniczo-chłopskich w rejonach przemysłowych Górnego Śląska. Wiele miejsca poświęciła instytucji rodziny. Szczególną uwagę poświęciła sztuce nieprofesjonalnej robotników, odkrywając pomijaną dotąd dziedzinę ich twórczości – rzeźbę w węglu. Jako dyrektor Muzeum w Rybniku doprowadziła do reorganizacji instytucji i przekwalifikowania zbiorów, w których historia rzemiosła stała się działem wiodącym.

Głównym przedmiotem badań Ireny Bukowskiej-Floreńskiej jest Górny Śląsk. W jej pracach można odnaleźć silne przywiązanie do metody diagnozy, przeniesionej na grunt nauk kulturologicznych i społecznych. Uzasadnia to rozbudowanie katalogu poruszanych zagadnień. Opublikowała szereg prac przyczynkarskich i studiów porównawczych, dotyczących różnych aspektów dziedzictwa kulturowego Górnego Śląska oraz innych regionów industrialnych Polski. Dużo miejsca poświęciła również szeroko rozumianej problematyce antropologii miasta i ekologii kulturowej. Podejmuje też tematykę tożsamości regionalnej, systemu wartości, rodziny, religijności przeżywanej, postaw twórczych i aktywności kulturalnej oraz degradacji środowiska kulturowego i społecznego. Irena Bukowska-Floreńska zajmuje się też analizą dorobku, potrzeb i perspektyw rozwojowych silesianistyki etnologicznej. Wśród bogatej spuścizny badaczki, znajduje się również propozycja wykorzystania spojrzenia etnologicznego w diagnozie tożsamości kulturowej rodzin o dziedzictwie ziemiańskim i szlacheckim.

Irena Bukowska-Floreńska doprowadziła do otworzenia kierunku etnologicznego na Uniwersytecie Śląskim w 1995. W czasie pracy dydaktycznej wywarła znaczny wpływ na kształt naukowo-badawczy ośrodka cieszyńskiego, gdzie przeważały perspektywy funkcjonalna i strukturalno-semiotyczna. Pośrednio przyczyniła się do wniesienia podstaw intelektualnych dla specjalności antropologii ekologicznej, prowadzonej przez etnologów związanych z uczelnią w Cieszynie.

Wśród wypromowanych przez nią doktorów znaleźli się m.in. Kinga Czerwińska i Grzegorz Odoj. Była wielokrotną recenzentką prac doktorskich, m.in. Ludmiły Nowackiej, Magdaleny Szalbot, Tadeusza Czarneckiego i Mariusza Filipa. Recenzowała jedną pracę habilitacyjną, autorstwa Jacka Schmidta.

Bibliografia podmiotowa

W zestawieniu pominięto recenzje oraz opracowane i zredagowane druki ulotne i prace zbiorowe, a także ich przedmowy.

Przypisy

  1. Kto jest kim w województwie katowickim '93, Katowice: „Książnica”, 1994, s. 35, ISBN 83-7132-047-7 .
  2. SławomirS. Górzyński SławomirS., Arystokracja polska w Galicji: Studium heraldyczno-genealogiczne, Warszawa: „DiG”, 2009, s. 111–113, ISBN 978-83-7181-597-3 .
  3. AntoniA. Arkuszewski AntoniA., Bukowski Tadeusz h. Ossoria, StanisławaS. Ciepłowska, TadeuszT. Epsztein, JaninaJ. Leskiewiczowa (red.), Ziemianie polscy XX wieku: Słownik biograficzny, wyd. 2. uzup., t. 1, Warszawa: „DiG”, 1999, s. 48–51, ISBN 83-7181-075-X .
  4. a b c d HalinaH. Rusek HalinaH., GrzegorzG. Odoj GrzegorzG., Wprowadzenie, GrzegorzG. Odoj (red.), Tożsamość – Przestrzeń – Sacrum: Księga jubileuszowa ofiarowana Profesor Irenie Bukowskiej-Floreńskiej, Katowice: Wyd. UŚ, 2019, s. 11–13, ISBN 978-83-226-3813-2 .
  5. Bukowska-Floreńska Irena, OlgaO. Nowak OlgaO. (red.), Leksykon czeskich i polskich muzealników Górnego Śląska: Edycja próbna, Katowice: MŚl., 2007, s. 26, ISBN 978-83-60353-49-3 .
  6. GrzegorzG. Odoj GrzegorzG., Profesor Irena Bukowska-Floreńska inicjatorką powstania „Studiów Etnologicznych i Antropologicznych”, „Studia Etnologiczne i Antropologiczne”, 20, 2020, s. 1–4, ISSN 1506-5790 .
  7. a b KingaK. Czerwińska KingaK., Profesor Irena Bukowska-Floreńska: Badaczka ze Śląska, dla Śląska i Polski, „Twórczość Ludowa”, R. 31 (nr 3/4), 2016, s. 30–32, ISSN 0860-4126 .
  8. IrenaI. Bukowska-Floreńska IrenaI., Etnologia na Uniwersytecie Śląskim, „Studia Etnologiczne i Antropologiczne”, 11, 2011, s. 11–44, ISSN 1506-5790 .
  9. Bazy danych - Nauka Polska , nauka-polska.opi.org.pl  .
Kontrola autorytatywna (osoba):Identyfikatory zewnętrzne: