Ivan Krasko

Dziś Ivan Krasko to temat, który stał się istotny w społeczeństwie, budząc zainteresowanie ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Z biegiem czasu Ivan Krasko stał się punktem zbieżnym dla dyskusji, debat i refleksji w różnych kontekstach, czy to w sferze akademickiej, zawodowej, czy osobistej. Jego wpływ osiągnął punkt, w którym konieczne jest głębsze zagłębienie się w Ivan Krasko, jego implikacje i wpływ na nasze życie. W tym artykule zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami związanymi z Ivan Krasko, w celu lepszego zrozumienia jego zakresu i możliwych konsekwencji, jakie ma w naszym obecnym społeczeństwie.

Nie mylić z: Iwanem Krasko i Jánem Botto.
Ivan Krasko
Ilustracja
Imię i nazwisko

Ján Botto

Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1876
Lukovištia

Data i miejsce śmierci

3 marca 1958
Bratysława

Zawód, zajęcie

poeta, tłumacz

Narodowość

słowacka

Odznaczenia
Order Tomáša Garrigue Masaryka III Klasy (CSRF)
Multimedia w Wikimedia Commons

Ivan Krasko (wł. Ján Botto[1]; ur. 12 lipca 1876 w Lukovištiach, zm. 3 marca 1958 w Bratysławie[2]) – słowacki poeta i tłumacz[1], z wykształcenia chemik[2].

Był czołowym przedstawicielem modernizmu[2][3]. Jest uważany za najwybitniejszego słowackiego poetę XX wieku[2] oraz za twórcę nowoczesnej liryki słowackiej[4].

Jego dorobek obejmuje poezję i krótkie utwory prozatorskie. Tworzył przekłady z literatury niemieckiej (R. Dehmel) oraz rumuńskiej (M. Eminescu). Jego poezja ukazywała się w czasopiśmie „Dennica” (1905), gdzie publikował pod pseudonimem Janko Cigáň[4].

Wydał dwa tomy poezji Nox et solitudo (1909, 1912)[2][4], czym wpisał poezję słowacką w krąg literatury europejskiej[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Krasko, Ivan, 1876–1958. Databáze Národní knihovny ČR. . . (cz.).
  2. ↑ a b c d e f Krasko Ivan, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  3. ↑ Bohdan Pavlů: Progressivism and conservatism in Slovakia. W: Ahmet Ersoy, Maciej Górny, Vangelis Kechriotis (red.): Modernism: Representations of National Culture: Discourses of Collective Identity in Central and Southeast Europe 1770–1945: Texts and Commentaries, Volume III/2. Budapest–New York: Central European University Press, 2010, s. 123. ISBN 978-963-7326-64-6. (ang.).
  4. ↑ a b c Dana Hučková, The problems of modernism in Slovak literature, „Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis”, 2013 (Volume 8, Issue 1), 2014, s. 7–21, DOI: 10.4467/20843933ST.13.001.2001, ISSN 2084-3933 (ang.).
  5. ↑ Řád Tomáše Garrigue Masaryka III. třídy – SEZNAM NOSITELŮ. ARCHIV KANCELÁŘE PREZIDENTA REPUBLIKY, 14 grudnia 2012. . (cz.).
  6. ↑ Odznaczeni Orderem T. G. Masaryka (1990–1992). Pražský hrad (www.hrad.cz). . (cz.).