W dzisiejszym świecie Iwan Tertel to temat, który zyskał niezaprzeczalne znaczenie. Od momentu powstania przyciąga uwagę ekspertów i opinii publicznej, wywołując intensywne debaty i analizy w różnych sferach. Znaczenie Iwan Tertel polega na jego wpływie na społeczeństwo, gospodarkę, środowisko, technologię i wiele innych obszarów. Ponieważ zainteresowanie Iwan Tertel stale rośnie, konieczne jest zrozumienie jego zakresu i konsekwencji, a także zbadanie różnych perspektyw istniejących wokół tego tematu. W tym artykule zostaną poruszone różne aspekty związane z Iwan Tertel, aby zaoferować wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi zagłębić się w temat, który niewątpliwie wyznaczy przyszłość naszej rzeczywistości.
![]() Iwan Tertel (2021) | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
8 września 1966 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
od 1984 |
Formacja |
|
Stanowiska |
przewodniczący Komitetu Kontroli Państwowej, przewodniczący KGB Białorusi |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Iwan Stanisławawicz Tertel (Cierciel) (biał. Іван Станіслававіч Тэртэль (Церцель), ros. Иван Станиславович Тертель, ur. 8 września 1966 w Przewałce) – białoruski funkcjonariusz państwowy polskiego pochodzenia, od 2020 roku przewodniczący KGB Białorusi.
Urodzony 8 września 1966 roku[1] we wsi Przewałka na Grodzieńszczyźnie w Białoruskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej, która byłą zdominowana przez ludność katolicką. W młodości używał imienia Jan. Wśród jego krewnych byli żołnierze Armii Krajowej. Uczęszczał do szkoły w pobliskich Druskienikach w Litewskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. Po szkole studiował w elitarnej Riazańskiej Wyższej Uczelni Powietrznodesantowej[2], a po jej ukończeniu w 1989 roku uzyskał dyplomy w Instytucie Bezpieczeństwa Narodowego KGB Białorusi (w 1994 roku), Grodzieńskim Uniwersytecie Państwowym (w 1996 roku), Akademii Administracji Publicznej (w 2017 roku)[1].
Od 1984 roku służył w armii[1], m.in. w 106. dywizji powietrznodesantowej Armii Radzieckiej, która pod koniec istnienia ZSRR m.in. tłumiła zamieszki w Sumgaicie, gdzie doszło do pogromów Ormian. Przebieg służby Tertela jest utajniony z uwagi na kwestie bezpieczeństwa państwa. Po rozpadzie ZSRR wrócił na Białoruś[2] i w 1993 roku[1] rozpoczął służbę w białoruskich wojskach pogranicznych. W 2008 roku przeszedł do KGB na stanowisko zastępcy przewodniczącego u boku byłego oficera wojsk pogranicznych Wadzima Zajcaua, a wkrótce potem awansował na generała[2].
W 2011 roku znalazł się na liście osób objętych zakazem wjazdu na teren Unii Europejskiej za udział w represjach wobec przeciwników politycznych prezydenta Aleksandra Łukaszenki[3]. W czasie trwania kampanii wyborczej[2] został 3 czerwca 2020 roku mianowany ministrem[4] – przewodniczącym Komitetu Kontroli Państwowej (KGK)[5] i zajmował się śledztwem wobec kandydata na prezydenta Wiktara Babaryki, a następnie w siedzibie Ministerstwa Spraw Zagranicznych prowadził konferencję dla dyplomatów państw UE i USA, w której referował oficjalne wyniki dochodzenia[2]. 4 września 2020 roku[1] przewodniczący KGB Waleryj Wakulczyk został mianowany sekretarzem Rady Bezpieczeństwa, a na stanowisku kierującego KGB zastąpił go Tertel, którego następcą w KGK został jego dotychczasowy zastępca Wasilij Hierasimau[5].
Z racji swojego polskiego pochodzenia bywał porównywany z Feliksem Dzierżyńskim[2].
31 sierpnia 2020 r. Iwan Tertel został wpisany na listę osób objętych bezterminowym zakazem wjazdu na Łotwę, pięcioletnim zakazem wjazdu do Estonii oraz zakazem wjazdu na Litwę.
6 listopada 2020 roku został ponownie wpisany na listę białoruskich urzędników, którym zakazano wjazdu na terytorium UE[6][7]. Wielka Brytania[8], Kanada[9], Szwajcaria[10][11] również umieściły Tertela na swoich listach sankcyjnych. 24 listopada 2020 roku do unijnych sankcji przystąpiły Albania, Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Macedonia Północna i Czarnogóra[12].
Od 2021 roku Tertel znajduje się na amerykańskiej liście sankcyjnej specjalnie wyznaczonych obywateli i osób zablokowanych[13][14].
W marcu 2022 roku znalazł się pod sankcjami Japonii[15][16], a w październiku także Ukrainy[17].