W dzisiejszym świecie Iwan z Obichowa to temat budzący duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Przez długi czas Iwan z Obichowa był centralnym punktem dyskusji między ekspertami a zwykłymi obywatelami, generując sprzeczne opinie i tworząc atmosferę niepewności. Z biegiem czasu Iwan z Obichowa ewoluował i stał się dziś tematem o ogromnym znaczeniu, wpływającym na życie ludzi na różne sposoby. Biorąc pod uwagę tę rzeczywistość, ważne jest dokładne przeanalizowanie Iwan z Obichowa i jego konsekwencji, aby zrozumieć jego wpływ na społeczeństwo i podjąć świadome decyzje w tej kwestii.
![]() Herb Wieniawa | |
Data śmierci | |
---|---|
Ród |
Wieniawici |
Małżeństwo |
Katarzyna NN h. Doliwa |
Dzieci |
|
Wojny i bitwy | |
Administracja |
wielkorządca krakowski |
Iwan z Obichowa herbu Wieniawa (Jan z Obiechowa[b][2], Iwan[c] (Iwo) z Karmina (Karniowa[3], Karwina[d]), łac. Ivano de Obichov, zm. przed 1422[1][a]) – polski rycerz, wielkorządca krakowski, dworzanin Władysława Jagiełły, uczestnik poselstwa do Celje w sprawie poślubienia hrabianki Anny (1400), starosta kujawski, starosta generalny Rusi, kasztelan śremski (od 1410), starosta odolanowski.
Pierwszy znany ze źródeł historycznych przedstawiciel rodu. Pojawia się 15 października 1388 roku w dokumencie wystawionym w Wonieściu, wraz z bratem Stefanem z Karnina (zm. 1414/1415[4]), ojcem Rafała, od którego wywodzili się Leszczyńscy herbu Wieniawa[5].
Iwan, podobnie jak jego bracia (w tym Jan[6]) pochodził z Karmina koło Śmigla. W 1388 wystąpił jako dziedzic Karmina. Ponadto był właścicielem Obiechowa, Węgrzynowa, Jasieńca (od 1398)[7], Gołuchowa (od 1408)[4], Jelczy[1].
Od lat 90. XIV wieku był związany z dworem królewskim Władysława Jagiełły, m.in. sprawował urząd wielkorządcy krakowskiego ok. 1399[8]. Wraz z Hinczką z Rogowa i Janem z Ostrowca brał udział w polskim poselstwie do Celje[e] dla zawarcia z tamtejszym hrabią Hermanem wstępnego porozumienia w sprawie małżeństwa króla Władysława i Anny Cylejskiej[9]. Zdaniem Jana Długosza pozorny sukces tego poselstwa, czyli przybycie hrabianki do Krakowa, zahamował kariery owych trzech posłów z powodu rozczarowania królewskiego narzeczonego urodą (a raczej jej brakiem) hrabianki[10] .
Jednak po kilku latach Iwan objął kolejne urzędy: starosty kujawskiego (brzeskokujawskiego): 1405–1408, starosty generalnego ruskiego (lwowskiego): 1411–1421, kasztelana śremskiego: 1410–1422[7].
W czasie bitwy pod Grunwaldem (1410) walczył jako dowódca trzydziestej pierwszej chorągwi występującej pod znakiem głowy żubra, z którego nozdrzy zwisa złote kółko, na złotym polu (Wieniawa). Podpisał unię polsko-litewską w Horodle (1413)[11].
Jako synowie Iwana z Obichowa wymieniani są:
Potomkami Iwana byli[7]:
Oprócz dzieł Jana Długosza[14] i Zygmunta Glogera[15] Iwan z Obichowa pojawia się epizodycznie w utworach Józefa Ignacego Kraszewskiego „Litwa za Witolda” i Karola Szajnochy „Jadwiga i Jagiełło”[16] oraz jest wspomniany w 403 odcinku w serialu Korona królów[17] (sezon 4: Korona królów. Jagiellonowie). W 4 odcinku tego sezonu („Anna z Cylii”) w roli Iwana z Obichowa wystąpił Artur Wower[18][19].