Iwowe (gmina)
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Iwowe (gmina). Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy też szukasz informacji po raz pierwszy, ten artykuł ma na celu dostarczenie Ci głębszej wiedzy na ten temat. Od wpływu na społeczeństwo po zastosowania w świecie rzeczywistym – zbadamy wszystkie istotne aspekty, które sprawiają, że Iwowe (gmina) jest tematem interesującym osoby w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Przygotuj się na pełną i szczegółową analizę, która pozwoli Ci lepiej zrozumieć Iwowe (gmina).
| gmina wiejska | |||
| 1919–1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
1919–39: warszawskie | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Iwowe – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. warszawskim. Siedzibą władz gminy było Iwowe[2].
W okresie międzywojennym gmina Iwowe należała do powiatu mińskiego w woj. warszawskim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 9 gromad: Chromin, Generałowo, Iwowe, Laliny, Łopacianka, Oleksianka, Redzyńskie, Strachomin i Żebraczka[3]. Była to najdalej na południe wysunięta gmina powiatu mińskiego.
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[4]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Iwowe nie przywrócono[5], a jej dawny obszar wszedł w skład gmin Borowie, Latowicz i Wodynie.
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312